Rubroek (Frankrijk)

Rubroek werd voor het eerst vermeld in 1104 en kende vanaf de 12e eeuw verschillende heerlijkheden. De historische kern van het dorp was een kasteel (waarvan de motte bewaard is), vlak bij een kerk.

Het dorp beleefde zijn grootste bloeiperiode in de 16e eeuw en had toen een rederijkerskamer: Het Sacrament met het devies "Alleven groene".

In de 19e eeuw leed het sterk onder landvlucht: in 1845 had Rubroek nog 1580 inwoners, in 1975 echter nog slechts 680. De laatste decennia is er echter weer een lichte toename.

• In Rubroek ligt een middeleeuwse motte met vandaag een boerderij, Belhof genaamd.
• De Sint-Sylvesterkerk (église Saint-Sylvestre, 16e en 18e eeuw) is een hallenkerk en geklasseerde als monument historique. Volgens de overlevering is het gebouw deels gebouwd met stenen van de afgebroken kathedraal van Terwaan.
• Op het kerkhof van Rubroek ligt het graf van een Britse gesneuvelde uit de Tweede Wereldoorlog.
• Het Maison Guillaume de Rubrouck in Route de Broxeele: met een tentoonstelling over de ontdekkingsreiziger en de cultuur van Mongolië.[1]
• Pastorie gebouwd op een kleine motte.

• 
  De middeleeuwse motte
• 
  De Sint-Sylvesterkerk
• 
  Het "Maison de Guillaume de Rubrouck"
• 
  De pastorie

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente