Roland Garros 2019

De 118e editie van het Franse grandslamtoernooi Roland Garros 2019 werd gehouden van zondag 26 mei tot en met zondag 9 juni 2019. Voor de vrouwen was het de 112e editie. Het toernooi werd gespeeld in het Roland-Garrosstadion in het 16e arrondissement van Parijs.

Samenvatting
Roland Garros 2019
Centre court "Philippe Chatrier"
Editie2019 (118e editie)
Stad, landParijs, Frankrijk
LocatieStade Roland-Garros
Datum26 mei – 9 juni
AuspiciënITF
CategorieGrandslamtoernooi
Prijzengeld€ 42.661.000
Deelnemers128 enkel / 64 dubbel
Ondergrondgravel, buiten
Winnaars
Mannen enkel Rafael Nadal
Vrouwen enkel Ashleigh Barty
Mannen dubbel Kevin Krawietz
Andreas Mies
Vrouwen dubbel Tímea Babos
Kristina Mladenovic
Gemengd dubbel Latisha Chan
Ivan Dodig
Grandslamtoernooien
Vorige: 2018  Volgende: 2020
Portaal    Tennis

Toernooikalender

Bron: Provisional schedule

Roland Garrosmei 2019juni 2019
zon 26maa 27din 28woe 29don 30vrij 31zat 1zon 2maa 3din 4woe 5don 6vrij 7zat 8zon 9
mannenenkelspel1e ronde2e ronde3e ronde4e rondekwart-
finale		regenkwart-
finale		halve finalefinale
vrouwenenkelspel1e ronde2e ronde3e ronde4e rondekwart-
finale		kwart-
finale		halve finalefinale
mannendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale
vrouwendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale
gemengd dubbelspel1e ronde2e rondekwart­finalehalve finalefinale

Enkelspel

Mannen
De Spanjaard Rafael Nadal won de titel.

De finale was een exacte heruitgave van die van vorig jaar: ook dit jaar won de Spanjaard Rafael Nadal van de Oostenrijker Dominic Thiem en won daarmee zijn twaalfde Roland Garros.

De Australische Ashleigh Barty won de titel.

Vrouwen

De titel bij de vrouwen werd verdedigd door de Roemeense Simona Halep. Zij strandde in de kwartfinale tegen de Amerikaanse Amanda Anisimova. In de finale won de Australische Ashleigh Barty haar eerste grandslamtitel tegen de Tsjechische Markéta Vondroušová. Barty werd de eerste Australische vrouw die op Roland Garros de enkelspeltitel won sinds Margaret Court in 1973.[1]

Dubbelspel

Mannen

De titelverdedigers waren de Fransen Pierre-Hugues Herbert en Nicolas Mahut. Enkel Mahut trad dit jaar aan in het dubbelspel. Samen met de Oostenrijker Jürgen Melzer verloor Mahut zijn laatste wedstrijd op Roland Garros in de tweede ronde van de latere winnaars Kevin Krawietz en Andreas Mies. Het Duitse duo won in de finale van de Fransen Jérémy Chardy en Fabrice Martin.

Vrouwen

De titelverdedigsters waren het Tsjechische duo Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková, zij sneuvelden reeds in de eerste ronde. In de finale wonnen de Hongaarse Tímea Babos en de Franse Kristina Mladenovic van het Chinese duo Duan Yingying en Zheng Saisai.

Gemengd

De finale was een exacte heruitgave van die van vorig jaar: ook dit jaar wonnen de Taiwanese Latisha Chan en de Kroaat Ivan Dodig van de Canadese Gabriela Dabrowski en de Kroaat Mate Pavić.

Kwalificatietoernooi (enkelspel)

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 108 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven worden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en twaalf plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 96 vrouwen mee.

De kwalificatiewedstrijden vonden plaats van maandag 20 tot en met vrijdag 24 mei 2019.

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Mannenenkelspel

  1. Tennys Sandgren
  2. Salvatore Caruso
  3. Elliot Benchetrit
  4. Mikael Ymer
  5. Simone Bolelli
  6. Aleksej Vatoetin
  7. Tiago Monteiro
  8. Yannick Maden
  9. Pedro Martínez
  10. Kimmer Coppejans
  11. Blaž Rola
  12. Guillermo García López
  13. Stefano Travaglia
  14. Alexandre Müller
  15. Yannick Hanfmann
  16. Rudolf Molleker
Lucky losers
  1. Serhij Stachovsky
  2. Lukáš Rosol
  3. Oscar Otte
  4. Henri Laaksonen
  5. Alejandro Davidovich Fokina

Vrouwenenkelspel

  1. Bernarda Pera
  2. Kristína Kučová
  3. Kurumi Nara
  4. Aliona Bolsova
  5. Varvara Lepchenko
  6. Giulia Gatto-Monticone
  7. Antonia Lottner
  8. Sofja Zjoek
  9. Anna Blinkova
  10. Ljoedmila Samsonova
  11. Jasmine Paolini
  12. Jelena Rybakina
Lucky losers
  1. Marie Bouzková
  2. Tímea Babos
  3. Kaja Juvan

Junioren

Meisjesenkelspel
Finale: Leylah Fernandez (Canada) won van Emma Navarro (VS) met 6-3, 6-2

Meisjesdubbelspel
Finale: Chloe Beck (VS) en Emma Navarro (VS) wonnen van Alina Tsjaraeva (Rusland) en Anastasija Tichonova (Rusland) met 6-1, 6-2

Jongensenkelspel
Finale: Holger Vitus Nødskov Rune (Denemarken) won van Toby Alex Kodat (VS) met 6-3, 6-7, 6-0

Jongensdubbelspel
Finale: Matheus Pucinelli de Almeida (Brazilië) en Thiago Agustín Tirante (Argentinië) wonnen van Flavio Cobolli (Italië) en Dominic Stephan Stricker (Zwitserland) met 7-6, 6-4

Rolstoeltennis

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) won van Yui Kamiji (Japan) met 6-1, 6-0

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) en Aniek van Koot (Nederland) wonnen van Marjolein Buis (Nederland) en Sabine Ellerbrock (Duitsland) met 6-1, 6-1

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Gustavo Fernández (Argentinië) won van Gordon Reid (VK) met 6-1, 6-3

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Gustavo Fernández (Argentinië) en Shingo Kunieda (Japan) wonnen van Stéphane Houdet (Frankrijk) en Nicolas Peifer (Frankrijk) met 2-6, 6-2, [10-8]

Roland Garros (open tijdperk)

1968 (m-v) · 1969 (m-v) · 1970 (m-v) · 1971 (m-v) · 1972 (m-v-vd) · 1973 (m-v) · 1974 (m-v) · 1975 (m-v) · 1976 (m-v) · 1977 (m-v) · 1978 (m-v-vd) · 1979 (m-v) · 1980 (m-v-vd-gd) · 1981 (m-v-vd-gd) · 1982 (m-v-vd-gd) · 1983 (m-v-vd-gd) · 1984 (m-v-vd-gd) · 1985 (m-v-vd-gd) · 1986 (m-v-vd-gd) · 1987 (m-v-vd-gd) · 1988 (m-v-md-vd-gd) · 1989 (m-v-md-vd-gd) · 1990 (m-v-md-vd-gd) · 1991 (m-v-md-vd-gd) · 1992 (m-v-md-vd-gd) · 1993 (m-v-md-vd-gd) · 1994 (m-v-md-vd-gd) · 1995 (m-v-md-vd-gd) · 1996 (m-v-md-vd-gd) · 1997 (m-v-md-vd-gd) · 1998 (m-v-md-vd-gd) · 1999 (m-v-md-vd-gd) · 2000 (m-v-md-vd-gd) · 2001 (m-v-md-vd-gd) · 2002 (m-v-md-vd-gd) · 2003 (m-v-md-vd-gd) · 2004 (m-v-md-vd-gd) · 2005 (m-v-md-vd-gd) · 2006 (m-v-md-vd-gd) · 2007 (m-v-md-vd-gd) · 2008 (m-v-md-vd-gd) · 2009 (m-v-md-vd-gd) · 2010 (m-v-md-vd-gd) · 2011 (m-v-md-vd-gd) · 2012 (m-v-md-vd-gd) · 2013 (m-v-md-vd-gd) · 2014 (m-v-md-vd-gd) · 2015 (m-v-md-vd-gd) · 2016 (m-v-md-vd-gd) · 2017 (m-v-md-vd-gd) · 2018 (m-v-md-vd-gd) · 2019 (m-v-md-vd-gd)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.