Resolutie 237 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 237 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd aangenomen op 14 juni 1967. Dat gebeurde op de 1361ste vergadering van de Raad.
 | ||
| Van de | VN-Veiligheidsraad | |
| Datum | 14 juni 1967 | |
| Nr. vergadering | 1361 | |
| Code | S/RES/237 | |
| Stemming | voor 11 onth. 0 tegen 0 | |
| Onderwerp | Zesdaagse Oorlog | |
| Beslissing | Oproep tot staakt het vuren | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1967 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
 | ||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
Achtergrond
Sinds de verklaring van de staat Israël in 1948 had geen enkel Arabisch land Israël erkend, en velen verwachtten niet dat Israël nog erg lang zou blijven bestaan. Na de oorlog van 1956 ontstond opnieuw een labiel evenwicht. Spanningen liepen in 1967 weer hoog op. Op 1 juni verklaarde de Egyptische president Nasser:
| "De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan klaar aan de grenzen van Israël... om de uitdaging aan te gaan..." |
Israël voerde een preventieve aanval uit, hetgeen op zijn beurt leidde tot de Zesdaagse Oorlog.
Inhoud
De Veiligheidsraad merkte op dat er grote noodzaak was om in de behoeften van de lokale bevolking en krijgsgevangenen te voorzien. Zelfs in tijden van oorlog dienden de rechten van de mens niet geschonden te worden.
De Veiligheidsraad merkte op dat de verplichtingen uit de Conventie van Genève van toepassing waren op dit conflict. De Veiligheidsraad riep de regering van Israël op, de nood van de bevolking van het oorlogsgebied niet over het hoofd te zien. Alle betrokken staten werden gemaand om de statuten van de Conventie van Genève na te leven wat betreft de behandeling van zowel militaire als civiele personen. De Secretaris-Generaal werd verzocht de effectieve implementatie van deze resolutie op de voet te volgen en hierover te rapporteren aan de Veiligheidsraad.