Resolutie 233 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 233 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de eerste Veiligheidsraadsresolutie die in 1967 werd aangenomen. Dat gebeurde op de 1348ste vergadering van de Raad op 6 juni.

Resolutie 233
Van deVN-Veiligheidsraad
Datum6 juni 1967
Nr. vergadering1348
CodeS/RES/233
Stemming
voor
11
onth.
0
tegen
0
OnderwerpZesdaagse Oorlog
BeslissingOproep tot staakt het vuren
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1967
Permanente leden
Niet-permanente leden
 Argentinië ·  Brazilië ·  Bulgarije ·  Canada ·  Denemarken ·  Ethiopië ·  India ·  Japan ·  Mali ·  Nigeria

Achtergrond

Sinds het uitroepen van de staat Israël in 1948 had geen enkel Arabisch land Israël erkend en velen verwachtten niet dat Israël als staat nog erg lang zou blijven bestaan. Na de oorlog van 1956 ontstond opnieuw een labiel evenwicht. De spanningen liepen in 1967 weer hoog op. Op 1 juni verklaarde Nasser:

"De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan klaar aan de grenzen van Israël... om de uitdaging aan te gaan..."

Israël opende op 5 juni een preventieve aanval, wat zou leiden tot de Zesdaagse Oorlog. Op 6 juni riep de Veiligheidsraad in resolutie 233 op tot een staakt-het-vuren waaraan echter geen van de strijdende partijen gehoor gaf. Resolutie 234 van 7 juni had meer succes.

Inhoud

De Veiligheidsraad merkte het mondeling verslag op van de Secretaris-Generaal in de huidige situatie, en had de verklaringen binnen de Raad gehoord. Buiten de acties genoemd in deze resolutie, bleef resolutie 217 van kracht.

De Veiligheidsraad was bezorgd over het uitbreken van de gevechten en de bedreigende situatie in het Nabije Oosten. De regeringen werden opgeroepen om onverwijld als eerste stap alle maatregelen te nemen voor een onmiddellijk staakt-het-vuren en om alle militaire activiteiten in het gebied te beëindigen. De Secretaris-Generaal werd verzocht om de Raad onverwijld en voortdurend op de hoogte te houden van ontwikkelingen.

Verwante resoluties

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.