Resolutie 242 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 242 (22 november 1967) van de Veiligheidsraad is een resolutie met betrekking tot de ernstige situatie in het Midden-Oosten en is een reactie op de Zesdaagse Oorlog.

Resolutie 242
Van deVN-Veiligheidsraad
Datum22 november 1967
Nr. vergadering1382
CodeS/RES/242
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
OnderwerpArabisch-Israëlisch conflict
BeslissingTerugtrekking van Israël na de Zesdaagse Oorlog.
Ophef van de staat van oorlog en respect voor elkaars soevereiniteit.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1967
Permanente leden
Niet-permanente leden
 Argentinië ·  Brazilië ·  Bulgarije ·  Canada ·  Denemarken ·  Ethiopië ·  India ·  Japan ·  Mali ·  Nigeria
De door Israël (geel) tijdens de Zesdaagse Oorlog bezette gebieden (oranje).

De Veiligheidsraad stelt direct aan het begin "hoe ontoelaatbaar het is door middel van oorlog gebieden te verwerven" en dat het nodig is om te werken aan een rechtvaardige en langdurige vrede. Beide constateringen zijn wezenlijk voor een juiste uitleg van deze resolutie.

Hij vraagt daarom dat:

  • Israël zich terugtrekt uit (de)gebieden die het bezet sinds de Zesdaagse Oorlog (lidwoord "de" in de Franse tekst);
  • alle betrokken partijen de territoriale integriteit, politieke onafhankelijkheid en de soevereiniteit van elke staat in de regio respecteren.

Hij stelt dat het noodzakelijk is dat:

  • de vrijheid van scheepvaart in de internationale wateren gegarandeerd blijft;
  • een rechtvaardige regeling getroffen moet worden voor het vluchtelingenprobleem;
  • er gedemilitariseerde zones komen om de territoriale integriteit en politieke onafhankelijkheid van elke staat te garanderen.

Ook: de Secretaris Generaal wordt gevraagd een Speciale Vertegenwoordiger aan te wijzen om deze Resolutie te helpen realiseren.

Controverse

Er bestaat sinds het aannemen van de resolutie discussie over de precieze betekenis ervan; de oorspronkelijke, officiële Engelse tekst stelt de noodzaak vast van:

Withdrawal of Israeli armed forces from territories occupied in the recent conflict.

Letterlijk vertaald:

Terugtrekking van Israëlische strijdkrachten uit in het recente conflict bezette gebieden.

De andere officiële versie van deze clausule, de Franse vertaling, luidt echter:

Retrait des forces armées israéliennes des territoires occupés lors du récent conflit.

Letterlijk vertaald:

Terugtrekking van Israëlische strijdkrachten uit [de] tijdens het recente conflict bezette gebieden.

Er kan hier sprake zijn van een verschil, omdat het lidwoord 'des' in de Franse versie zowel bepaald als onbepaald kan zijn. Waarschijnlijker lijkt, dat beoogd is de Engelse versie te volgen. Deze dubbelzinningheid in de Franse versie heeft echter geleid tot verschillende interpretaties, waarin Israël al dan niet alle tijdens de oorlog veroverde gebieden moet verlaten.

Hugh Caradon, de opsteller van de oorspronkelijke tekst, zei hier later tijdens een symposium over de kwestie (1980) over dat de omissie opzettelijk was. Caradon vond het onverstandig om de partijen vast te pinnen op de grenzen van voor 1967, omdat deze opgesteld waren als onderdeel van een staakt-het-vuren, niet als permanente grenzen.

Toenmalig Amerikaans ambassadeur Arthur Goldberg, die ook een belangrijk aandeel had in de totstandkoming van de resolutie, stond eveneens achter de opzettelijke weglating. Hij vond dat de resolutie Israël niet de verplichting oplegde zich uit alle door dat land veroverde gebieden terug te trekken.

Zie ook

Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 242 op de Engelstalige Wikisource.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.