Resolutie 1919 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 1919 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 29 april 2010 en verlengde de VN-vredesmacht in de Soedanese regio Darfur met een jaar[1].

Resolutie 1919
Van deVN-Veiligheidsraad
Datum29 april 2010
Nr. vergadering6304
CodeS/RES/1919
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
OnderwerpSoedanese burgeroorlog
BeslissingVerlengde de UNMIS-vredesmissie met 1 jaar.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2010
Permanente leden
Niet-permanente leden
 Oostenrijk ·  Bosnië en Herzegovina ·  Brazilië ·  Gabon ·  Japan ·  Libanon ·  Mexico ·  Nigeria ·  Turkije ·  Oeganda
De vluchtelingenkampen van Darfur.

Achtergrond

Al in de jaren 1950 was het zwarte zuiden van Soedan in opstand gekomen tegen het overheersende Arabische noorden. De vondst van aardolie in het zuiden maakte het conflict er enkel maar moeilijker op. In 2002 kwam er een staakt-het-vuren en werden afspraken gemaakt over de verdeling van de olie-inkomsten. Verschillende rebellengroepen waren hiermee niet tevreden en in 2003 ontstond het conflict in Darfur tussen deze rebellen en de door de regering gesteunde janjaweed-milities. Die laatsten gingen over tot etnische zuiveringen en in de volgende jaren werden in Darfur grove mensenrechtenschendingen gepleegd waardoor miljoenen mensen op de vlucht sloegen.

Inhoud

Waarnemingen

De Veiligheidsraad benadrukte het belang van het vredesakkoord dat op 9 januari 2005 was gesloten, en dan vooral inspanningen om eenheid aantrekkelijk te maken en zelfbeschikkingsrecht voor de mensen in Zuid-Soedan middels een volksraadpleging. De VN en de internationale gemeenschap moesten mee instaan voor het vertrouwen tussen beide partijen. In april waren er reeds verkiezingen gehouden in het hele land. Ongeacht de uitslag van het te houden referendum moesten de partijen blijven praten over cruciale kwesties.

Handelingen

De Veiligheidsraad verlengde het mandaat van de UNMIS-missie in Soedan tot 30 april 2011 en betreurde tevens het geweld en de zware gevolgen ervan voor de bevolking. De secretaris-generaal moest in zijn driemaandelijkse rapport verslag uitbrengen over de voortgang van dit mandaat en over de betrokkenheid van het Verenigd Koninkrijk bij de uitvoering van de brede vredesovereenkomst. De UNMIS moest proberen de veiligheid van de bevolking te verbeteren. Ook moest de missie de partijen blijven bijstaan met de uitvoering van het vredesakkoord. Voorts was de Raad bezorgd over beperkingen die men UNMIS had opgelegd. Dan was er ook het probleem van wapenverspreiding onder de bevolking. De Zuid-Soedanese overheid moest alle zeilen bijzetten om zo veel mogelijk burgers te ontwapenen.

Verwante resoluties

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.