Paul de Wispelaere

Paul de Wispelaere (Assebroek, 4 juli 1928 – Maldegem, 2 december 2016) was een Belgisch auteur, criticus en hoogleraar Nederlandse literatuur.

Biografie

Na zijn middelbare studies Latijn-Griekse humaniora aan het Sint-Lodewijkscollege in Brugge (retorica 1946) studeerde Paul De Wispelaere Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit Gent. Hij was voor een tijdje werkzaam als leraar, eerst in Berchem en nadien in Brugge. Hij promoveerde in 1974 met een proefschrift over het literair tijdschrift De Stem en Dirk Coster, en was tot 1992 als hoogleraar Nederlandse letterkunde verbonden aan de Universitaire Instelling Antwerpen (UIA).

Hij maakte vooral naam als literair criticus en romanschrijver.

De Wispelaere overleed op 2 december 2016 na een langdurig ziektebed.[1]

De Wispelaere was redacteur van de volgende tijdschriften:

Scherzando ma no troppo (1959): novelle
Victor J. Brunclair 1899-1944 (1960)
Hendrik Marsman (1961): studie
Een eiland worden (1963): roman
Mijn levende schaduw (1965): roman
Het Perzische tapijt (1966): essaybundel
Met kritisch oog (1967): essaybundel
Facettenoog (1968): essaybundel
Paul-tegenpaul, 1969-1970 (1970): schrijversdagboek
Een Vlaming bekijkt Nederland (1972)
Jan Walravens (1974)
Een dag op het land (1976): roman
Louis Paul Boon, tedere anarchist. Omtrent het utopia in 'Vergeten Straat' (1976)
Tussen tuin en wereld (1979): roman, Staatsprijs voor Vlaams verhalend proza
De Liternatuur van Sybren Polet (1980)
Mijn huis is nergens meer (1982): roman
Brieven uit Nergenshuizen (1986): roman
De broek van Sartre en andere essays (1987)
Het verkoolde alfabet (1992): dagboek
En de liefste dingen nog verder (1998): roman
Cuba en andere reisverhalen (2002): reisimpressies
Onder voorbehoud (2003)

Paul de Wispelaere was ook actief als bloemlezer. Een selectie uit het proza van Karel van de Woestijne verscheen in 1973 ('De boer die sterft en andere verhalen'). In 2000 verzorgde hij een tweedelige anthologie met proza van Herman de Coninck.

Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel I, Torhout, 1984.
Georges Wildemeersch, Paul de Wispelaere als criticus en hoogleraar, in: Kris Humbeeck, Georges Wildemeersch (red.), Tekst en context, UIA, 1992.

Bronnen, noten en/of referenties

Voorganger:
-

Voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren
2000 - 2002

Opvolger:
Joris Gerits

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.