Sint-Lodewijkscollege (Brugge)

Voor het begin van de geschiedenis van het Sint-Lodewijkscollege moet men terug naar de beginjaren van de Belgische onafhankelijkheid. Met het oprichten van de nieuwe staat bestond opnieuw de vrijheid om confessioneel onderwijs in te richten. Het einde van de Oostenrijkse periode, het Franse bewind en het bestuur tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden waren gaandeweg nefast gebleken voor het middelbaar onderwijs van christelijke signatuur. Het bewind tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden had voor een quasi-vacuüm gezorgd met het atheneum als enige middelbare school in Brugge.

De Bruggelingen hadden na de Franse periode nochtans verschillende pogingen ondernomen om in samenspraak met het stadsbestuur een college op te richten dat onder toezicht zou staan van de bisschop van Gent en de burgemeester van Brugge (met het Concordaat van 1801 waren de bisdommen Brugge en Ieper afgeschaft en opgenomen bij het bisdom Gent). Priester Boussen, secretaris van de Gentse bisschop, had de gesprekken met de Bruggelingen aandachtig gevolgd.

Wanneer na 1830 duidelijk werd dat de Belgische staat garant zou staan voor godsdienstvrijheid, werd de kaart van de bisdommen hertekend. De Gentse bisschop kende een belangrijke rol toe aan zijn secretaris Boussen. Vanaf 1832 werd hij hulpbisschop, in afwachting dat het bisdom Brugge in 1834 opnieuw zou worden opgericht. Dankzij zijn functie als secretaris was hij goed op de hoogte van de verzuchtingen van de bevolking inzake onderwijs en begon, nog voor hij hulpbisschop werd, met het tekenen en uitvoeren van een stichtingenplan.

Hij nam tijdelijk zijn intrek (1832-1834) in de leegstaande gebouwen van de Duinenabdij die onder de Fransen was afgeschaft (nu het Grootseminarie). Vanaf 1831 stichtte hij in heel wat West-Vlaamse steden middelbare scholen voor jongens, die men de naam bisschoppelijk college gaf (Veurne: 1831, Poperinge: 1832, Menen: 1832, Kortrijk: 1833, Ieper: 1834, Brugge: 1834, Tielt: 1839, etc.). 9 oktober 1834 was de dies natalis van het Brugse Sint-Lodewijkscollege, dat de gebouwen van de Duinenabdij deelde met het Grootseminarie. Op die dag had om 9 uur een eucharistieviering plaats, in aanwezigheid van de 24 leerlingen die het college toen telde. Dat aantal steeg tegen het einde van het schooljaar naar 89, een groot aantal, wetende dat gedurende het eerste schooljaar slechts de kleine en de grote figuur werden georganiseerd (het 1ste en 2de middelbaar van vandaag), en dat slechts een klein deel van de jongeren de middelbare studies op een college aanvatte.

Het college bleef groeien en vestigde zich in de Noordzandstraat op de plaats waar na 1970 het Zilverpandcomplex werd gebouwd. Het eerste gebouw dat het college aankocht was een huis dat op de hoek van de Noordzandstraat en de Dweersstraat stond. In de loop van de jaren werden een aantal aanliggende panden gekocht zodat het college verder kon groeien.

Tijdens het mandaat van directeur Joseph Cordy werd vanaf 1 januari 1959 de titel van het schoolhoofd gewijzigd van principaal in directeur. Onder directeur Roger Lesage kreeg de school te kampen met de Mei 68-beweging, die bij de directie onrust wekte. Het waren tijden van intolerantie en ultramontanisme.[1]

Het schoolbestuur van de vzw Sint-Lodewijk Brugge, dat uit vijftien personen bestaat, bestuurt in totaal 13 scholen: zeven lagere en vijf middelbare:

• zeven basisscholen van het Sint-Lodewijkscollege, waaronder de school voor bijzonder onderwijs Noordveld,
• het Vrij Handels- en Sportinstituut (VHSI),
• Immaculata-instituut,
• Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart,
• Busoschool Ravelijn en
• Sint-Lodewijkscollege.

Het Sint-Lodewijkscollege behoort anderzijds tot de vzw Scholengemeenschap Sint-Donaas, die een aantal middelbare scholen groepeert, waarbij de directeur van het Sint-Lodewijkscollege, Koen Seynaeve, optreedt als coördinerend directeur:

• Abdijschool van Zevenkerken, Sint-Andries,
• Bakkerij- Slagerij- en Hotelschool, Sint-Michiels,
• Immaculata-instituut, Sint-Michiels,
• Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart-instituut, Sint-Andries,
• Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut, Brugge,
• Sint-Jozefinstituut Handel en Toerisme, Brugge,
• Sint-Jozef Humaniora, Brugge,
• Middenschool Sint-Pieter, Oostkamp,
• Technisch Instituut Heilige-Familie, Brugge,
• Vrij Handels- en Sportinstituut, Sint-Michiels,
• HBOV Sint-Jan - Sint Jozef, Sint-Michiels,
• BuSO Ravelijn, Sint-Michiels,
• Sint-Lodewijkscollege, Sint-Andries.

Monseigneur Guido Maertens, oud-leerling van het Sint-Lodewijkscollege

Luc Devliegher

Advocaat Pieter Huys

• Guido Maertens
• Georges Stalpaert
• Hubert Peeters
• Etienne Vermeersch
• Luc Devliegher
• Walter de Smaele
• Raphaël de la Kethulle de Ryhove
• Michiel English
• Joseph Marechal
• Dominique Marechal
• Egied Strubbe
• Marc Ryckaert
• Ludo Valcke
• Romain Van Eenoo
• Albert Lacquet
• Albert van Zuylen van Nyevelt
• Albert Visart de Bocarmé
• Noël Geirnaert
• Pierre Vandamme
• Johan Duijck
• Robrecht Stock
• Lodewijk Van Haecke
• Victor Van Hoestenberghe
• Pieter Leys
• Fernand Vandamme
• Robert Ancot
• Leopold De Schepper
• Guido Van In
• Johan Weyts
• Mark Van de Voorde
• Pieter Huys
• Robrecht Dewitte
• Patrick Peire
• Joseph Ryelandt
• Joseph Axters
• Stephanus Gerard Axters
• Wim Lybaert
• Benjamin Dalle
• Anne Baaths

• Dorsan REYNAERT, St.-Lodewijkscollege te Brugge tijdens den oorlog 1914-1918, Brugge, 1920.
• Gedenkboek Sint-Lodewijkscollege Brugge, Brugge, 1930.
• Wilfried DUMON, Breydelstede, 80 jaar geschiedenis, Brugge, 1949.
• Joz. DE WOLF, St.-Lodewiks leerhuis voor 1896, in: Haec Olim, 1955-1956.
• Fons BEKKERS, Herinneringen uit mijn collegejaren, 1902-1908, in: Haec Olim, 1955-1956.
• Jos DE SMET, Mijn collegejaren 1910-1916, in: Haec Olim, 1955-1956.
• Jozef GELDHOF, 150 jaar Sint-Lodewijkscollege te Brugge, Brugge, 1986.
• Noël GEIRNAERT, Inventaris van het archief van het Sint-Lodewijkscollege, Brugge, 1995.

• Officiële website
• Sint-Lodewijkscollege (Brugge) in de ODIS