Octafluorcyclobutaan

Octafluorcyclobutaan of perfluorcyclobutaan is een cyclische fluorkoolstofverbinding met als brutoformule C4F8. Het is verwant met cyclobutaan, waarbij alle acht waterstofatomen zijn vervangen door fluoratomen. Bij normale druk en temperatuur is het een gas. Het heeft geen ozonafbrekend vermogen, maar wel een hoog aardopwarmingsvermogen.

Octafluorcyclobutaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van octafluorcyclobutaan
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
C4F8
IUPAC-naamoctafluorcyclobutaan
Andere namenperfluorcyclobutaan, Freon C318, RC-318
Molmassa200,03 g/mol
CAS-nummer115-25-3
EG-nummer204-075-2
BeschrijvingKleurloos gas
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnenH280
EUH-zinnengeen
P-zinnenP403
VN-nummer1976
ADR-klasseGevarenklasse 2.2
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandgasvormig
Kleurkleurloos
Dichtheid(vloeibaar gemaakt) 1,5 g/cm³
Smeltpunt−40 °C
Kookpunt−6 °C
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Octafluorcyclobutaan is een nevenproduct tijdens de productie van tetrafluoretheen door middel van pyrolyse van chloordifluormethaan (CF2HCl).[1] Het wordt ook bereid door de cyclodimerisatie van tetrafluoretheen:

In de variant hierop wordt octafluorcyclobutaan samen met hexafluorpropeen in hetzelfde proces gevormd.[2]

Toepassingen

Octafluorcyclobutaan werd gebruikt als drijfgas voor bepaalde voedingsmiddelen, zoals spuitroom, in spuitbussen.[3] Het is niet toxisch, niet ontvlambaar, bestand tegen hydrolyse en het tast de smaak van de stoffen niet aan. Het E-nummer in de Codex Alimentarius was E946. Octafluorcyclobutaan is echter niet meer opgenomen in de huidige Codex Alimentarius.[4] Het is evenmin toegelaten in de Europese Unie.

Verder kan het gebruikt worden in het fabricageproces van geïntegreerde schakelingen voor het plasma-etsen en reinigen van het oppervlak van halfgeleidermateriaal.[5] Het kan ook gebruikt worden als koudemiddel of blusmiddel.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.