Mid-Atlantic Regional Spaceport

De Mid-Atlantic Regional Spaceport (vaak afgekort als “MARS”) is een lanceerbasis gelegen op het zuidelijke deel van Wallops Island in de Amerikaanse staat Virginia. De ruimtehaven, die in 2003 werd opgericht, wordt uitgebaat door de Virginia Commercial Space Flight Authority ook bekend als “Virginia Space”[1], het ruimtevaartagentschap van de staat Virginia. De lanceerinrichtingen werden voor 2003 door NASA uitgebaat als onderdeel van de Wallops Flight Facility.

Mid-Atlantic Regional Spaceport
Ruimtehaven in Verenigde Staten

Coördinaten37° 51 NB, 75° 29 WL
Foto's
Een Antares staat klaar voor de lancering vanaf LP-0A. Op de voorgrond LP-0B
Portaal    Verenigde Staten

Lanceerplaatsen

Links de toenmalige lanceerinstallatie voor de Conestoga-raket op LP-0A, Rechts de verticale integratie faciliteit van LP-0B

De ruimtehaven bevat twee lanceerinstallaties en een derde is in aanbouw.

Lanceerplatform 0A werd in 1995 gebouwd voor de Conestoga 1620-raket. De enige lancering van deze met private middelen ontwikkelde raket eindigde in een explosie en een faillissement. In 2008 werd de toenmalige lanceertoren gesloopt. Daarna nam Orbital Sciences Corporation het platform in gebruik voor de Antares, een medium lift-raket die tot op heden alleen wordt gebruikt om het Cygnus-bevoorradingsschip naar het ISS te lanceren. In 2014 raakte platform-0A zwaar beschadigd doordat een Antares kort na de lancering explodeerde en terugviel op het lanceerplatform. Na twee jaar werden de Antares en het lanceerplatform weer in gebruik genomen. Antares-operaties vallen na bedrijfsfusies en overnames tegenwoordig onder Northrop Grumman Innovation Systems. Er worden gemiddeld twee Antares-raketten per jaar gelanceerd.

Lanceerplatform 0B werd in 1999 aangelegd en wordt sinds 2006 gebruikt voor verschillende Minotaur-raketconfiguraties die net als de Antares door Northrop Grumman Innovation Systems worden gelanceerd. Omdat de Minotaurs vaste brandstof gebruiken is het een betrekkelijk simpele lanceerinstallatie zonder tankinstallaties maar met een verticale integratiefaciliteit. Ook Vector Space Systems zou zijn Vector-raketten vanaf dit platform willen lanceren. Vector lanceert zeer kleine orbitale draagraketten en werkt met mobiele lanceer-en-tank-installaties.

Rocket Lab Lanceercomplex 2 is het Amerikaanse lanceerplatform van Rocket Lab. De bouw begon officieel op 16 oktober 2018. De daadwerkelijke bouw begon in januari 2019. Het ligt zo’n 100 meter ten zuiden van LP-0A met een controlecentrum ten westen van LP-0A. Doordat er binnen de hekken van LP-0A werd gebouwd hoefden milieuvergunningen voor de bouw nauwelijks te worden aangepast. Het moet per jaar tot twaalf lanceringen van de Electron-raket verwerken. Voor Rocket Lab is LC-2 vooral bedoeld om ook al dan niet geheime lanceringen voor het Pentagon uit te kunnen voeren.[2] Amerikaanse militaire satellieten moeten door ITAR-wetgeving vanaf Amerikaans grondgebied gebeuren terwijl hun Lanceercomplex 1 zich in Nieuw-Zeeland bevindt.[3] Bij de lanceerinstallatie is een integratiehangar waarin tot vier Electron-raketten gelijktijdig kunnen worden geassembleerd. Ook zijn daar twee stofvrije ruimtes waar satellieten kunnen worden klaargemaakt en ingesloten in de neuskegel van de raket. Op 12 december 2019 werd het lanceercomplex 2 in het bijzijn van enkele politici, en hooggeplaatste militairen officieel geactiveerd. Op 4 maart 2020 arriveerde de eerste Electron-raket in de integratiehangar van LC-2. Op 29 april 2020 werd er voor het eerst een Electron op het platform geplaatst en een statische start uitgevoerd. De eerste lancering vanaf LC-2 is naar het derde kwartaal van 2020 vertraagd. Rocket Lab wacht nog op goedkeuring van hun automatische zelfvernietigingssysteem door NASA.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.