Loïc Nottet

Loïc Nottet (Courcelles, 10 april 1996) is een Belgisch zanger, componist en danser.

Loïc Nottet
Loïc Nottet tijdens het Eurovisiesongfestival 2015
Algemene informatie
GeborenCourcelles, 10 april 1996
Land België
Werk
Jaren actief2013–heden
Genre(s)Pop
Label(s)Sony Music Entertainment
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
Portaal    Muziek

Nottet werd in 2014 bekend door zijn deelname aan The Voice Belgique, de Waalse editie van The Voice, waarin hij tweede werd. In 2015 werd hij door de RTBF afgevaardigd naar het Eurovisiesongfestival 2015 in Wenen. Daar haalde hij met zijn nummer Rhythm inside de finale, om uiteindelijk vierde te worden op 27 landen.

Biografie

2014: The Voice Belgique

Nottet werd in 2014 ontdekt tijdens zijn deelname aan het televisieprogramma The Voice Belgique, de Waalse editie van The Voice. Hij wist de finale te halen, waarin hij verloor van Laurent Pagna. Na afloop van The Voice tekende hij een platencontract met Sony Music Belgium.

2014-2015: Eurovisiesongfestival

Loïc Nottet op het Eurovisiesongfestival 2015

In november 2014 werd Nottet door de RTBF geselecteerd om België te vertegenwoordigen op de 60ste editie van het Eurovisiesongfestival in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen.[1] Zijn nummer Rhythm inside werd begin maart gepresenteerd voor de pers en werd voor het eerst live gebracht met vier dansers en vijf backing vocals tijdens de finale van The Voice Belgique op 5 mei 2015.

Een opvallend feit is dat zijn twee voorgangers die voor België aantraden op het songfestival, Roberto Bellarosa (2013) en Axel Hirsoux (2014), ook beiden hadden deelgenomen aan The Voice Belgique, ook al werd Hirsoux door de VRT aangeduid. Bovendien komen Hirsoux en Nottet beide uit het Henegouwse Courcelles.

Op 19 mei 2015 behaalde Nottet tijdens de eerste halve finale voldoende punten om verder te mogen naar de grote finale op 23 mei. De bekendmaking was lang spannend, daar België pas als tiende en laatste werd afgeroepen. Later bleek dat Nottet als tweede geëindigd was in zijn halve finale, na Rusland. De dag na de halve finale verscheen Rhythm inside in de iTunes-hitlijsten van 23 landen en stond hij op nummer 1 in België. Op 30 mei 2015 kwam het nummer in de Vlaamse Ultratop 50 binnen op de eerste plaats, waar het 4 weken lang bleef staan. Later kreeg Nottet een platina plaat voor de single in België.

In de finale op 23 mei 2015 trad Nottet op als dertiende, in een deelnemersveld van 27 landen. Hij behaalde uiteindelijk met 217 punten de vierde plaats, na Zweden, Rusland en Italië. België ontving van drie landen de maximale 12 punten: van Nederland, Frankrijk en Hongarije. Het bleek dat België ook vierde zou zijn geweest als er alleen televoting was geweest en vijfde indien er alleen gestemd zou zijn geweest door professionele jury's.[2] Het was een van de beste resultaten van België in de geschiedenis van het Songfestival: alleen de eveneens uit Wallonië afkomstige Sandra Kim, Urban Trad en Jean Vallée behaalden ooit een hogere klassering, zij het wel in een kleiner deelnemersveld.

2016-2017: Selfocracy

In 2017 kwam zijn debuutalbum Selfocracy uit. Het album bevat de leadsingle Million eyes en zijn derde single Mud blood. Beide singles werden een hit in Wallonië en in Frankrijk. Million Eyes piekte op 23 in de Vlaamse Ultratop 50 en op 2 in de Waalse Ultratop 50, wat goed was voor een gouden plaat. In Frankrijk kreeg Million eyes zelf een diamanten plaat, wat nog niet veel voorkwam bij een Belgische artiest. Mud blood deed het minder goed in Vlaanderen, maar stond wel enkele weken in de Waalse hitlijst en de Franse hitlijst. Het album Selfocracy werd wel het best verkochte album in het Waalse jaaroverzicht van Ultratop.

Later dat jaar trok Nottet op tournee met zijn Selfocracy Tour in landen als België, Frankrijk, Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk om zijn album te promoten. Hij stond twee keer in een uitverkocht Vorst Nationaal in Brussel en in de Olympia in Parijs, nadat hij tweemaal in de Ancienne Belgique optrad. De tour eindigde eind augustus 2018 met enkele festivals.

Eind 2015 won Loïc Nottet samen met Denitsa Ikonomova het zesde seizoen van het Franse televisieprogramma Danse Avec Les Stars. In 2017 werd Loïc Nottet onderscheiden met een MTV European Music Award voor "beste Belgische act". Hij liet daarbij artiesten als Bazart, Coely en Oscar & The Wolf achter zich. Eind 2017 kwamen er nog twee singles uit, namelijk Doctor en Go to sleep. De singles staan niet op zijn debuutalbum, noch op zijn tweede album.

2018 - heden : Sillygomania

Eind 2018 kwam Loïc Nottet onverwacht met een nieuwe single, genaamd On fire. De single klom meteen naar de top van de Belgische downloadcharts. Het bereikt de 23e positie in de Waalse Ultratop 50. Een week later postte Nottet de videoclip van de gelijknamige single op zijn YouTube-kanaal. Het is de eerste single van zijn tweede album, dat uitkomt in 2019. Ook kondigde Nottet nieuwe shows aan in Brussel en Parijs. Na een tweede single 29, kwam de single Heartbreaker. Deze single kwam haalde zowel in Wallonië als Vlaanderen hoge noteringen.

Discografie

Albums

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albumsDatum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Selfocracy31-03-201708-04-2017331Platina
Sillygomania20-03-20202020--

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Rhythm inside201530-05-2015tip4-Inzending Eurovisiesongfestival 2015 /
Nr. 26 in de Single Top 100
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Rhythm inside201530-05-20151 (4wk)13Inzending Eurovisiesongfestival 2015 /
Platina
Million eyes201612-11-20162313Goud
Mud blood201708-04-2017Tip 1-
Hungry heart201704-11-2017Tip 24-
Go to sleep201727-01-2018Tip-
On fire201808-12-2018Tip 8-
Heartbreaker202021-03-2020264*
Zie de categorie Loïc Nottet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

1956: Fud Leclerc + Mony Marc · 1957: Bobbejaan Schoepen · 1958: Fud Leclerc · 1959: Bob Benny · 1960: Fud Leclerc · 1961: Bob Benny · 1962: Fud Leclerc · 1963: Jacques Raymond · 1964: Robert Cogoi · 1965: Lize Marke · 1966: Tonia · 1967: Louis Neefs · 1968: Claude Lombard · 1969: Louis Neefs · 1970: Jean Vallée · 1971: Lily Castel & Jacques Raymond · 1972: Serge & Christine Ghisoland · 1973: Nicole & Hugo · 1974: Jacques Hustin · 1975: Ann Christy · 1976: Pierre Rapsat · 1977: Dream Express · 1978: Jean Vallée · 1979: Micha Marah · 1980: Telex · 1981: Emly Starr · 1982: Stella · 1983: Pas de Deux · 1984: Jacques Zegers · 1985: Linda Lepomme · 1986: Sandra Kim · 1987: Liliane Saint-Pierre · 1988: Reynaert · 1989: Ingeborg · 1990: Philippe Lafontaine · 1991: Clouseau · 1992: Morgane · 1993: Barbara · 1995: Frédéric Etherlinck · 1996: Lisa del Bo · 1998: Mélanie Cohl · 1999: Vanessa Chinitor · 2000: Nathalie Sorce · 2002: Sergio & The Ladies · 2003: Urban Trad · 2004: Xandee · 2005: Nuno Resende · 2006: Kate Ryan · 2007: The KMG's · 2008: Ishtar · 2009: Copycat · 2010: Tom Dice · 2011: Witloof Bay · 2012: Iris · 2013: Roberto Bellarosa · 2014: Axel Hirsoux · 2015: Loïc Nottet · 2016: Laura Tesoro · 2017: Blanche · 2018: Sennek · 2019: Eliot · 2021: Hooverphonic

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.