Louis Jordan

Louis Jordan leerde muziek maken in de Brinkley Brass Band van zijn vader; muziekleraar en bandleider James Aaron Jordan. Hier begon hij met het bespelen van de clarinet en piano, maar altsaxofoon werd zijn belangrijkste instrument. Gedurende deze tijd vestigde hij zichzelf als songwriter, entertainer en vocalist. Later ging hij over op het bespelen van de saxofoon.

Tussen 1936 en 1938 maakte hij deel uit van het invloedrijke, door drummer Chick Webb geleide Savoy Ballroom-orkest dat bekend stond als een van de beste bigbands van zijn tijd. Jordan ontwikkelde zich daarin snel tot de leidende mannelijke vocalist van Webb's Savoy orkest. Het was in deze periode waarin ook de jonge Ella Fitzgerald bekendheid kreeg als de leidende vrouwelijke vocalist van de bigband; zij en Jordan zongen dikwijls duetten op het toneel en later zouden zij dikwijls samenwerken op verschillende platen toen beide grote sterren geworden waren.

Na zijn ontslag uit de band door Webb (Jordan zou leden van de bigband hebben willen rekruteren voor zijn eigen band), formeerde hij zijn eigen zeskoppige ensemble: Louie Jordan's Elks Rendez-vous Band. Later zou Jordan deze regelmatig in samenstelling veranderende formatie hernoemen tot de Tympany Five.

Het optreden met deze kleinere groep van musici was een breuk met het verleden, waarbij bigbands van tot wel 17 man de norm waren. Jordan bewees dat hij net zo goed en net zo hard kon spelen met een groep van vijf als 17. En het was goedkoper om een kleine groep te boeken. De artistieke innovaties en economische voordelen versterkten elkaar en hielpen de weg vrijmaken voor zwarte popmuziek om over te schakelen van bigband swing naar rock and roll. Het woord rock, oorspronkelijk zwarte spreektaal voor coïtus, begon in de vroege jaren 40 in de volksmond in zijn muzikale betekenis te worden gebruikt. In navolging van Jordan begonnen vele andere kleine bands succes te behalen, waaronder Joe Liggins and the Honeydrippers en Johnny Moore's Three Blazers, terwijl solo-acts als Big Joe Turner, Ivory Joe Hunter, T-Bone Walker en Wynonie Harris ontstonden die optraden zonder bands.

Jordan's muziek was populair bij zowel zwart als blank, maar tekstueel waren de meeste van zijn liedjes een sociaal commentaar op het leven van 'zwart' Amerika in de jaren 30 en 40. Tussen 1942 en 1952 schakelde Jordan en zijn band de successen aaneen, maar met de opkomst van rockmuziek in de jaren 50 verminderde zijn populariteit. Jordan tekende bij een ander platenlabel, maar na 1958 nam hij nog maar sporadisch een plaat op.

Louis Jordan overleed op 4 februari 1975 aan een hartaanval. Hij was vijf keer gehuwd.

Louis Jordan in 1951

De Tympany Five

Louis Jordan is van grote invloed geweest op grootheden als James Brown, Muddy Waters, Little Richard en Chuck Berry. Dit leidde er toe dat hij in 1987 werd opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Naast zijn muzikale carrière was hij in de jaren 40 ook in een reeks films te zien.

• (en)  Louis Jordan in de Internet Movie Database