Lodewijk de Raet

Lodewijk de Raet (Brussel, 17 februari 1870 – Vorst, 24 november 1914) was een Vlaams econoom, ambtenaar en politicus. Hij speelde een prominente rol in de Vlaamse Beweging en zette zich in voor de vernederlandsing van de Rijksuniversiteit van Gent. Hij was de grondlegger van de economische richting in de Vlaamse Beweging en was van mening dat de Vlaamse economie noodzakelijk was voor de politieke en culturele versterking van de regio. Onder zijn impuls stichtten vroege socialisten en radicale liberalen in 1892 de eerste University Extension op het vasteland: 'hooger onderwijs voor het volk', een vroege vorm van sociaal cultureel werk.[1]

Opleiding

De Raet ging naar de middelbare school aan het Koninklijk Atheneum van Brussel en begon de ingenieursstudies aan de universiteit van Brussel. Hij zette de opleiding stop door familiale omstandigheden en behaalde uiteindelijk zijn ingenieursdiploma in het Italiaanse Bologna.

Loopbaan

In 1896 ging hij aan de slag als ingenieur en na enkele maanden werd hij benoemd als ambtenaar op de afdeling Statistiek van het Ministerie van Arbeid. Ondertussen studeerde hij aan de Brusselse universiteit en behaalde in 1899 het licentiaatsdiploma in de economische wetenschappen. Toen Ernest Solvay in 1902 het Institut de Sociologie oprichtte aan de Brusselse universiteit werd De Raet een van de medewerkers. Hij verdiepte er zich in de landbouwvraagstukken. De Raet bleef eveneens werken als ambtenaar op het Ministerie van Arbeid en werd in 1905 bevorderd tot bureauchef. In 1907 maakte hij deel uit van de Nederlands-Belgische commissie voor toenadering onder het voorzitterschap van Theo Heemskerk en Auguste Beernaert en was er eveneens bevoegd voor de landbouwvraagstukken. In 1911 werd hij benoemd tot afdelingshoofd op het ministerie en in 1913 behaalde hij een doctoraat in de economische wetenschappen aan de universiteit van Brussel. Een jaar later stierf hij, erg onverwacht.

Vlaams voorman

Tijdens zijn jeugd was De Raet oprichter, voorzitter of secretaris van Vlaamsgezinde verenigingen in Brussel. Samen met August Vermeylen begon hij het geïllustreerde magazine Jong Vlaanderen uit te geven. Later was hij redactielid van het literaire tijdschrift Vlaanderen. In 1892 ging hij in de politiek en was hij betrokken bij de oprichting van de Vlaamsche Volkspartij die met weinig succes deelnam aan de verkiezingen van 1892 en 1894.

Schrijvend bestaan

In 1892 schreef hij de verhandeling Hoger onderwijs voor het volk waarin hij aangeeft dat het Vlaamse volk dient te beschikken over Nederlandstalige hogescholen en technische scholen om te wedijveren met andere volkeren. Nadien bleef De Raet verhandelingen schrijven waarin hij zijn opvatting verdedigt dat de hogere scholing in de eigen taal leidt tot welvaart, cultuur en gezag. Deze verhandelingen werden na zijn dood verzameld onder de titel Over Vlaamsche Volkskracht.

Vernederlandsing UGent

Toen Julius Mac Leod, hoogleraar aan de Rijksuniversiteit van Gent, als verslaggever van de Eerste Vlaamse Hogeschoolcommissie (1896-1897) een oproep deed om een geleidelijke vernederlandsing van de Gentse universiteit door te voeren, wees De Raet deze oproep van de hand omdat er geen rekening gehouden werd met het technisch onderwijs. Tussen 1907 en 1914 kwam er een Tweede Vlaamse Hogeschoolcommissie waarvan De Raet eerst verslaggever en daarna voorzitter werd. Hij pleitte er voor een algemene en radicale vernederlandsing van de Gentse universiteit. De Raet zette een grote propagandacampagne op en op 31 maart 1911 werd het door De Raet geschreven wetsvoorstel voor het gebruik van het Nederlands aan de Gentse universiteit door Frans Van Cauwelaert, Louis Franck en Camille Huysmans neergelegd in het Belgische parlement. Bij het overlijden van De Raet in 1914 was de vernederlandsing van het hoger onderwijs het eerste programmapunt geworden van de Vlaamse Beweging.

Handel

Door zijn economische visie op de Vlaamse Beweging lag De Raet aan de basis van de oprichting, door Lieven Gevaert, van het Vlaams Handelsverbond in 1908. Dit verbond was de rechtstreekse voorloper van het Vlaams Economisch Verbond dat in 1926 eveneens door Gevaert werd opgericht.

Stichting Lodewijk de Raet

In 1952 werd de Stichting Lodewijk de Raet opgericht, die actief is op het gebied van de volwasseneneducatie. Wegens zijn verdienste als pionier van de volksuniversiteit in Vlaanderen werd de stichting naar hem vernoemd.

Werken
  • Verslag over de vervlaamsing der hogeschool van Gent (1909)
  • Over Vlaamsche Volkskracht (1920, postuum)

Literatuur
  • MAX LAMBERTY, Lodewijk De Raet, grondlegger van een Vlaamse volkspolitiek, 1952.
  • MAX LAMBERTY, Lodewijk De Raet. Een levensbeeld, Heideland, 1961.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.