Cultuur

Cultuur is dat wat de mens schept. Het begrip staat tegenover "natuur" (dat wat aangeboren is, wat spontaan en zonder menselijk toedoen is ontstaan) en verwijst naar menselijke activiteit en de symbolen die deze activiteit betekenis geven. Cultuur wordt in verschillende betekenissen gebruikt en de definities zijn uiteenlopend naargelang de theoretische benaderingen en de beeldvorming.

Portaal Kunst & cultuur

Algemeen

In brede zin duidt cultuur alles aan wat een samenleving voortbrengt en overdraagt, zowel materieel als immaterieel, zoals landbouw of agricultuur, tuinbouw of horticultuur, bosbouw of silvicultuur en wijnbouw of viticultuur. In deze omschrijving staat cultuur tegenover 'natuur', de jager-verzamelaar, het verzamelen van voedsel en de jacht. "In cultuur brengen" of "in cultuur nemen" verwijst naar de domesticatie en de teelt van planten en dieren, net zoals het ontginnen (het geschikt maken voor menselijke doelen) van de "wilde natuur". In enge zin is cultuur een ambacht, kunst, religie en wetenschap (zoals literatuur, architectuur), gewoonten en gebruiken in een gebied, de kleding, vrijetijdsbesteding en voedselvoorziening.

Geschiedenis

Het woord komt van het Latijnse cultura en is afgeleid van colere: bebouwen, bewerken, vereren, onderhouden. De Romeinen gebruikten het in agri cultura, het bewerken van de akkers. Sinds 45 v. Chr. wordt nog een betekenis mogelijk. In een boek van Cicero, Tusculanae Disputationes, vindt een gesprek plaats over het nut van de filosofie. Een leerling twijfelt aan het nut daarvan, omdat 'filosofen nogal eens een liederlijke levenswandel hebben'. Cicero antwoordt: "Evenmin als alle akkers die je bewerkt vrucht dragen, evenmin brengen alle zielen die je bewerkt vruchten voort. Maar de bewerking van de geest is de filosofie (cultura animi, filosofia est)". In de middeleeuwen krijgen de betekenissen vereren en aanbidden (cultus) de overhand. De Vulgaat (de Bijbel in het Latijn) heeft het over cultura Domini (vereren van de Heer) en cultura Dei (aanbidden van God). Vanaf de renaissance gebruiken veel schrijvers Cicero's cultura animi weer, maar dan als een vast begrippenpaar. Soms letterlijk vertaald als bebouwing van de geest, maar begrepen als vorming van de geest.

Cultura is daarmee tot in de achttiende eeuw een actief woord: het vormen van. In de achttiende eeuw gaat men geleidelijk aan steeds meer spreken over de verschillende niveaus van vorming, en uiteindelijk gaat men het Duitse woord Cultur (dan nog gespeld met C) gebruiken voor zo'n niveau, en dus voor het gevormde zelf (Johann Gottfried Herder). Daarmee is dan het dynamische werkwoord vorming tot een statisch, zelfstandig naamwoord beschaving of cultuur geworden.

Nog steeds heeft het echter niet die brede betekenis zoals wij die nu gebruiken, namelijk de levensvisie en levenswijze van een volk (de manier van zien, zijn en doen). Dit cultuurbegrip ontwikkelt zich vooral in Frankrijk, waarvoor dan eerst het woord civilisation wordt gebruikt (1756). Dat Franse woord civilisation staat in betekenis wel dicht bij het Duitse woord Kultur.

In 1871, in de openingszin van het boek Primitive Culture van Edward B. Tylor, krijgen beide woorden ook een antropologische betekenis: "Culture or Civilization, taken in its wide ethnographic sense, is that complex whole which includes knowledge, belief, art, morals, law, custom, and any other capabilities and habits acquired by man as a member of society."

Cultuurpolitiek

Cultuurpolitiek en -beleid houdt zich in Nederland bezig met de drie beleidsterreinen:

Voor de periode 2006-2009 hanteerde de Raad voor Cultuur hiervoor een onderverdeling in de volgende sectoren[1]:

  • Amateurkunst en cultuureducatie
  • Archieven
  • Beeldende kunst en vormgeving
  • Bibliotheken
  • Cultuurbezit
  • Dansen
  • eCultuur
  • Films
  • Internationaal en intercultureel beleid
  • Landschapsarchitectuur, architectuur en stedenbouw
  • Letteren
  • Media
  • Monumenten en archeologie
  • Musea
  • Muziek en muziektheater
  • Theater

Actuele cultuurpolitieke thema's zijn onder andere internationaal cultuurbeleid en culturele diversiteit.

Cultureel erfgoed

Cultureel erfgoed laat zien waar we vandaan komen en scherpt aldus de blik op de toekomst. Onder cultureel erfgoed valt onder andere monumenten en ook immateriële zaken zoals sommige tradities.

Het woord 'cultuur' wordt ook wel gebruikt om gewoonten aan te duiden; zo kan men spreken van een bedrijfscultuur in een organisatie of een overlegcultuur op een kantoor. Volksgewoonten (tradities) zoals volksmuziek, volksdansen, klederdracht, traditionele bouwkunst, religieuze rituelen zijn onderwerp van cultureel erfgoed.

In de archeologie en geschiedenis betekent cultuur ook wel 'beschaving', in de zin van bijvoorbeeld de 'Trechterbekercultuur', waarvan we bijzonder weinig weten, alleen dat een aantal mensen een bepaald voortbrengsel gemeen had: aardewerk met een trechtervorm. En wellicht onderscheidden die mensen zich dan ook in andere opzichten.

Media, letteren, bibliotheken

De media bieden informatie en inzichten en bieden daarmee de mogelijkheid tot meningsvorming. Onder media vallen pers en omroep; onder letteren vallen auteurs en podia (zoals festivals, maar ook uitgaven); onder bibliotheken vallen zowel de openbare bibliotheken als openbaar toegankelijke private collecties.

Kunsten

Kunst prikkelt vooral de verbeelding en schept ongekende vergezichten die mensen kunnen inspireren en uitzicht bieden op de zin van het bestaan. Onder kunsten vallen organisaties - zoals theaters, musea en festivals - en artiesten in onder andere beeldende kunsten (voorbeelden van disciplines: mode, vormgeving, nieuwe media, traditionele kunst zoals grafiek, schilderen, tekenen), muziek (voorbeelden van disciplines zijn: pop, jazz, wereldmuziek, klassiek), theater (voorbeelden van disciplines zijn: solotoneel, teksttoneel, mime, bewegingstheater, straattheater).

Cultuur: onderwerpen

Cultuur in de hedendaagse samenleving

In de hedendaagse samenleving wordt vaak de engere definitie van het begrip cultuur gebruikt. Het directoraat generaal Cultuur en Media van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in Nederland houdt zich vooral met de vormen van cultuur bezig die onder deze definitie vallen, zoals musea, orkesten, theater, kunstmanifestaties en meer en meer ook met populaire cultuurvormen als popmuziek.

Het cultuurbeleid (en het onderwijs) was een van de eerste domeinen die geregionaliseerd werd bij de Staatshervorming in België.

Cultus

Uiteraard is het bovenstaande een bijzonder brede definitie. Het geheel aan gedragingen omvat de normen en waarden van de cultuur, haar taal en kunstuitingen, religie, politiek, economie en technologie. En eveneens het leefbaar maken van het landschap door het in cultuur te brengen. In die zin is cultuur (door de mensen gecreëerd) het tegengestelde van natuur (wat al bestond voor menselijk ingrijpen). Door al deze gedragingen en werkwijzen ontstonden vrij snel plaatselijke verschillen, die kenmerkend waren voor de plaats of het volk. Nauw verwant is het begrip cultus dat te maken heeft met een gebruik van bepaalde rituelen bij religies en de kunstuitingen daarvan.

In de archeologie wordt daarom vaak de ene cultuur van de andere onderscheiden aan de hand van de stijl van de overblijfselen, bijvoorbeeld de motieven op het aardewerk of de vorm van de werktuigen

Elitecultuur en populaire cultuur

Een onderscheid dat internationaal in de sociale wetenschappen wordt gemaakt is dat tussen hoge of elitaire cultuur en lage of populaire cultuur. Onder het eerste vallen grofweg kunstuitingen als (klassieke) muziek, bellettrie of literatuur, beeldende kunst, bijzondere architectuur, serieus theater. Onder het tweede popmuziek, film, televisie-amusement. Binnen deze kunstdisciplines is er in de loop der jaren een verandering opgetreden: er wordt inmiddels per kunstdiscipline onderscheid gemaakt tussen high brow ("elitair") en low brow ("populair"). Artistiek elitarisme kan dus zowel binnen de popcultuur als binnen de klassieke muziek plaats hebben; dit onderscheid geldt ook voor artistiek populisme. Hierbij gaat het om onderscheid naar typeringen als vernieuwing en inhoud. Sommige popmuziek is bijvoorbeeld zeer kunstzinnig en sommige klassieke muziek is sterk gepopulariseerd (bijvoorbeeld André Rieu). Deze indeling loopt op met de kijk op de maatschappij, zoals deze bijvoorbeeld uiteengezet is aan de hand van het levensstijlonderzoek Mentality van onderzoeksbureau Motivaction.

Veranderlijkheid en beïnvloedbaarheid van culturen

Culturen zijn veranderlijk en beïnvloeden elkaar zodra de dragers van een cultuur in contact komen met dragers van een andere cultuur. Het is daarom gevaarlijk om de grenzen van de ene cultuur en de andere te absoluut te zien. Een goed voorbeeld daarvan is de cultuur van de mensen die uit Afrika als slaven naar Noord-Amerika gebracht werden. Afgaande op het aardewerk dat zij achterlieten in nederzettingen op de Amerikaanse kust zou men gemakkelijk de gevolgtrekking maken dat zij iets met China te maken hadden. Zij gebruikten namelijk het aardewerk van hun slavenhouders. Toch is het waarschijnlijk dat zij aan een deel van hun Afrikaanse erfdeel vasthielden. Dit voorbeeld maakt ook duidelijk dat er zeker sprake is van samensmeltingen van culturen die de definiëringen weer bemoeilijken.

De studie van cultuur

Cultuurwetenschappen zijn de wetenschappen, die bepaalde facetten van de cultuur bestuderen. Hiertoe rekent men de geschiedschrijving, kunstgeschiedenis, de studie van literatuur en filosofie. Er zijn ook raakvlakken met de communicatiewetenschap, met name de vraag: Hoe brengen we cultuur bij de mensen?

Zie ook

Zie de categorie Culture van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Zoek cultuur op in het WikiWoordenboek.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.