Acyloïne

De acyloïnes (ook: ketol) vormen een groep van organische verbindingen, waarbij in de α-positie van een carbonylgroep een hydroxylgroep is geplaatst. Daarom worden het ook wel α-hydroxycarbonylverbindingen genoemd.

Algemene structuurformule van een acyloïne, met aanduiding van de α-positie waarop de hydroxylgroep zit en de stabilisatie door vorming van een waterstofbrug.

Door de aanwezigheid van een hydroxylgroep naast de carbonylgroep is er mogelijkheid tot stabilisatie door middel van waterstofbrugvorming.

Synthese

Er bestaan enkele klassieke reactiemethoden om acyloïnes te synthetiseren:

De acyloïnecondensatie: een reductieve koppelingsreactie van esters
De benzoïnecondensatie: een condensatiereactie tussen 2 aromatische aldehyden
De Rubottom-oxidatie: de oxidatie van een silylenolether met 3-chloorperoxybenzoëzuur
De oxidatie van carbonylverbindingen met dizuurstof (deze reactie is echter weinig selectief)
De zogenaamde MoOPH-oxidatie van carbonylverbindingen met molybdeenperoxide, pyridine en hexamethylfosforamide

Reacties

De reductie van een acyloïne levert een vicinaal diol, terwijl de oxidatie vicinale diketonen levert.

Een specifieke reactie is de Voight-aminering, waarbij een acyloïne met een primair amine en fosforpentaoxide reageert tot een α-keto-amine:[1]

De Voight-aminering.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) E. von Meyer, Karl Voigt (1886) - Ueber die Einwirkung von primären aromatischen Aminen auf Benzoïn, Journal für Praktische Chemie, 34 (1), pp. 1–27

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (en) E. von Meyer, Karl Voigt (1886) - Ueber die Einwirkung von primären aromatischen Aminen auf Benzoïn, Journal für Praktische Chemie, 34 (1), pp. 1–27