Karl Demelhuber

Karl Maria Demelhuber werd op 27 mei 1896 in Freising geboren.

Eerste Wereldoorlog

Op 2 augustus 1914 trad Demelhuber als vrijwilliger in dienst van het Beiers leger, en werd bij het Königlich Bayerischen Feldartillerie-Regiment „Prinzregent Luitpold“ Nr. 1 geplaatst. Tijdens zijn dienst tijd vocht hij aan het Westfront tijdens de Slag om Verdun en tijdens de gevechten rond Arras. In januari 1915 vroeg hij overplaatsing naar het Flugabwehr-Artillerie in zijn regiment aan.

Interbellum

Nadat hij uit de actieve dienst ontslagen werd, werkte hij voor een korte tijd als handelaar. Van maart 1919 tot mei 1920 diende hij net als Ernst Röhm, Oskar Dirlewanger in het Vrijkorps Epp. Het vrijkorps vocht tegen de communistische opstand in München (Münchense Radenrepubliek), en in de Ruhropstand. Aansluitend werd Demelhuber in de voorlopige Reichswehr opgenomen, en in februari 1920 uit de actieve dienst ontslagen.

Op 20 februari 1922 werd Demelhuber van de NSDAP lid, maar er wordt gezegd dat hij na het verbod niet meer naar de partij geluisterd heeft.

Op 1 januari 1921 ging Demelhuber in dienst van de Beierse Landespolizei als pelotonscommandant. Van 10 maart 1933 tot 31 januari 1935 was hij als adjudant van de hoofdcommissaris van de politie in München werkzaam. Op 31 januari 1935 nam hij ontslag uit de politie.

Na de overname van de macht door nationaalsocialisten, werd hij in mei 1934 van SA lid. Op 15 maart wisselde hij van de SA naar de SS, en werd in de rang van een SS-Obersturmbannführer overgenomen.

Vanaf april 1935 was hij commandant van het 2e bataljon van de SS-Standarte 1 „Deutschland“. Van oktober 1936 tot begin december 1940 was hij commandant van de SS-Standarte 2 „Germania“ van de SS-Verfügungstruppe.

Tosca

In 1921 introduceerde Peter Paul Mülhens (wiens familiebedrijf beroemd was om het gerenommeerde eau de cologne "4711") het aftershave-merk "Tosca"[7][8], waaraan Demelhuber de voorkeur gaf en sindsdien royaal heeft toegepaste. Hierdoor kreeg kreeg hij ook de bijnaam Tosca als straatvechter door de NSDAP.

Tweede Wereldoorlog

Na het begin van de Tweede Wereldoorlog waren leden van het regiment „Germania“ betrokken bij anti-joodse pogroms en rellen tijdens de inval in Polen. Van 25 november 1940 tot 24 april 1941 was hij bevelhebber van de Waffen-SS Oost in het Generaal-gouvernement. Nadat hij voor een korte tijd de 1e SS-Infanteriebrigade (gemotoriseerd) gecommandeerd had, was hij vanaf 15 mei 1941 tot 20 april 1942 de commandant van de 6. SS-Gebirgs-Division Nord in Finland. Daarna was hij bevelhebber van de Waffen-SS in Nederland. Demelhuber was een van de uitgenodigden voor de Gruppenführer-congres op 4 oktober 1943 waar Heinrich Himmler zijn Poznańtoespraken hield. Van 15 januari tot april 1945 was hij commandant van het XVI. SS-Armeekorps in Pommeren. In deze fase van de oorlog was hij ook plaatvervanger van Himmler in de Führungsstab Ostküste.

Demelhuber en Cornelis van Geelkerken.

Op 16 mei 1945 kwam hij in Sleeswijk-Holstein in Brits krijgsgevangenschap, hij kwam in eerste instantie in de Rendsburg gevangenis terecht. In juni 1945 werden naar hij met andere leden van de Waffen-SS naar het krijgsgevangenkamp Neuengamme overgebracht. Op 19 maart 1946 werd Demelhuber naar het Island Farm Special Camp 11 van het London District Cage overgebracht. Op 23 april 1946 werd hij naar het LDC overgebracht, vanwege mogelijke oorlogsmisdrijven van zijn eenheid (SS-regiment „Germania“, gedurende de slag om Frankrijk.) Op 7 mei 1946 werd hij weer teruggebracht naar Island Farm Special Camp 11, na van alle beschuldigingen vrijgesproken te zijn. Op 12 mei 1948 werd Demelhuber overgeplaatst naar kamp 186 voor zijn voorbereiding op zijn repatriëring. Op 17 mei 1948 werd Demelhuber weer uit de internering vrijgelaten.

In de jaren '50 was Demelhuber lid van de Hilfsgemeinschaft auf Gegenseitigkeit der Angehörigen der ehemaligen Waffen-SS (HAIG). Eind 1950 verliet hij HAIG weer, na een conflict met de landelijke voorlichter Kurt Meyer. In 1955 was hij president van het Hof van Arbitrage.

• SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS: 21 juni 1944[9][3]
• SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS: 20 april 1942[9][3]
• SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS: 9 november 1941[9][3]
• SS-Oberführer: 30 januari 1940[9][3]
• SS-Standartenführer: 1 oktober 1936[9][10][3]
• SS-Obersturmbannführer: 15 maart 1935[9][11][3]
• SA-Standartenführer: 1 mei 1934[9][3]
• Hauptmann in de Schutzpolizei: 1 juni 1933[3]
• Oberleutnant: 1919[3]
• Leutnant: 1916[3]

• NSDAP-nr.: 4 439 (lid geworden 20 februari 1922; gaf zijn lidmaatschap na de Bierkellerputsch op, en werd niet opnieuw weer lid[12][3])
• SS-nr.: SS-Nr.: 252 392[10][3] (lid geworden 15 maart 1935)[3]

Selectie:

• Duitse Kruis in zilver op 9 november 1943 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS en bevelhebber van de Waffen-SS in Nederland[3][13]
• Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse en 2e Klasse[3][13]
• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse[3]
• Gewondeninsigne 1918 in zwart[3]
• Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse met Zwaarden[3]
• Orde van Militaire Verdienste (Beieren), 4e Klasse met Zwaarden[3]
• Julleuchter op 16 december 1935
• Ridder in de Orde van de Italiaanse Kroon in december 1943
• Orde van het Vrijheidskruis (Finland), 1e Klasse met Zwaarden (militaire divisie) op 1 december 1941[3][13]
• Ehrendegen des Reichsführers-SS[10]
• Julleuchter op 16 december 1935

• (en) Special Camp 11: foto van Demelhuber met diversen andere gevangenen.
• NIOD: foto van Demelhuber als bevelhebber van de Waffen-SS in Nederland.

• Lijst van SS-leiding in de generaalsrang
• Lijst van SS- und Polizeiführer