6. SS-Gebirgs-Division Nord

Na de oorlog in Noorwegen in april 1940, besloot Hitler om uit de SS-Totenkopfverbände een nieuwe eenheid te vormen om de grens met de Sovjet-Unie te bewaken. De eerste twee eenheden die in Noorwegen werden opgericht waren het SS-Battalion Reitz en het 9e SS-Totenkopf-Regiment. In het begin van 1941 voegden de 6e en 7e SS-Regimenten zich bij hen en werden de formaties samengevoegd tot de 6e SS-Gebirgs-Division, die later de naam Nord kreeg.

De divisie was goed uitgerust maar nauwelijks getraind voor de loodzware omstandigheden boven de Noordpoolcirkel, en generaal Nikolaus von Falkenhorst twijfelde erg aan hun capaciteiten.

Tegen eind juni 1941 was de divisie in positie langs de Noors-Finse grens om deel te nemen aan operatie Polarfuchs, een deeloperatie van operatie Barbarossa. Bij de gevechten rond Salla verloor de divisie 300 doden en 400 gewonden in enkele dagen.

De gevechten bij Salla waren algemeen beschouwd een ramp: door de dichte bossen en de dikke mist waren de eenheden volledig gedesoriënteerd, en wanneer effectief vijanden tegengekomen werden, trokken de meeste troepen zich terug. Het 6e SS-Gebirgsjäger-Artillerie-Regiment werd bij de divisie gevoegd, en de volledige divisie werd bij het Finse 3e Korps geplaatst. Tegen eind 1941 had de divisie zware verliezen geleden, die vervangen werden door jongere en beter getrainde rekruten van de Waffen-SS.

Gedurende 1942 en 1943 bezette de 6e SS-divisie posities langs het Kestenga-front. In tegenstelling tot de meeste andere gebieden langs het oostfront was dit een relatief rustig gebied.

Toen het zomeroffensief van de Sovjets losbarstte in 1944, slaagde de Nord divisie erin om haar posities te behouden tot ze zich moest terugtrekken wegens de afzonderlijke wapenstilstand tussen de Finnen en de Sovjets. De 6e SS-divisie vormde vervolgens de achterhoede tijdens operatie Birch, de terugtrekking van de Duitse eenheden uit Finland. Van september tot november 1944 marcheerde de divisie 1600 km tot Mo i Rana in Noorwegen. Vervolgens werd de divisie overgeplaatst naar Denemarken en daar opnieuw op sterkte gebracht. Deze vervangers waren vooral Volksduitsers, etnische Duitsers, die slechts een korte opleiding hadden genoten.

Hoewel de divisie zou moeten hebben deelgenomen aan het Ardennenoffensief, slaagde ze er pas op 20 december in om te verzamelen in Aarhus, Denemarken. Het Ardennenoffensief was ondertussen al enkele dagen aan de gang. In plaats van de Ardennen werd het reisdoel van de 6e SS-divisie de Vogezen in Frankrijk.

Op 2 januari 1945 ging een deel van de divisie (het 12e SS-Gebirgs-Regiment en het 506e SS-Battalion) samen met de 361e Volksgrenadier Division in de aanval tegen de Amerikaanse 45e Infanteriedivisie. Zes dagen van zware gevechten in het stadje Wingen leverden echter niets op, en het grootste deel van de Duitse strijdkrachten werd gedood of gevangengenomen.

Op 16 januari omsingelde het 11e SS-Gebirgs-Regiment zes compagnieën van het Amerikaanse 157e Infanterieregiment. De Amerikanen gaven zich over, waardoor 482 soldaten in krijgsgevangenschap geraakten. De Nord divisie viel nog vier dagen aan, maar de zware tegenstand van de Amerikanen drong de divisie in het defensief.

Na operatie Nordwind bleef de divisie aan het westelijke front, waar er nog gevochten werd tegen de Amerikanen bij Trier. In april werd de 6e SS-divisie van de frontlijn gehaald en achtergehouden als reserve. In mei 1945 gaven de restanten van de divisie zich over aan de Amerikanen in Oostenrijk.