KVHV Leuven

Couleurkarte van KVHV-Leuven (1905)

In 1902 splitste de unitaire Société générale des étudiants zich op in het Vlaamsch Verbond, dat uitgroeide tot KVHV Leuven, en de Fédération wallonne. Jef van den Eynde, praeses van 1905 tot 1907, was een prominent studentenleider in deze periode. Hij zocht aansluiting bij de Duitse studententraditie, en verving onder andere de Franse calotte door een pet naar Duits model.[2] Het Vlaamsch Verbond werd echter in 1909 door de universiteit ontbonden.[3] Vanaf 1911, toen enkele leergangen aan de universiteit ook in het Nederlands gegeven werden, werden de activiteiten voortgezet.[4]

Na de Eerste Wereldoorlog werden onder leiding van Edmond de Goeyse, Willem Melis en Paul Lebeau de Duitse gebruiken, die na de oorlog gevoelig lagen, aangepast aan de Vlaamse smaak en gecodificeerd. Dit streven leidde uiteindelijk tot de Studentencodex.[2]

Aan het einde van de jaren 60 voer KVHV Leuven, onder invloed van Paul Goossens, Walter De Bock en Ludo Martens, een communistische koers die tot uiting kwam als de Studenten Vakbeweging. Hieruit groeide de latere Partij van de Arbeid.[5] Nadien zocht KVHV weer aansluiting bij de Duitse en conservatieve traditie, door een vriendschapsverdrag met het Cartellverband der katholischen deutschen Studentenverbindungen te sluiten in 1977 en een jaar later toe te treden tot het Europäischer Kartellverband.[2]

• De Bruyne, Arthur (Ed.), Bijdragen tot de geschiedenis van een generatie - Een liber amicorum voor mr. Willem Melis, Rinda, 1977, Kemzeke
• de Goeyse, Edmond, O Vrij-Studentenheerlijkheid, Leuvense Universitaire Pers, Leuven, 1987, ISBN 9061862515
• Vos, Louis, Weets Wilfried, (Ed.), Vlaamse vaandels, rode petten, Pelckmans, Kapellen, 2002, ISBN 9028932046
• Huys, Jan, Van de Weyer Stefan, De studentikoze erfenis van Rodenbach, Acco, Leuven, 2006
• Staeren, Frank, De Vlaamse Studententradities (1875–1960). Herkomst-Ontstaan-Ontwikkeling, Onuitgegeven Licentiaatsverhandeling K.U.Leuven, 1994.

• Officiële website