Junkers Ju 390

De Junkers Ju 390 was een afgeleide variant van de Junkers Ju 290 met een vergrote actieradius. Het toestel was bedoeld als zwaar transportvliegtuig, maritiem patrouillevliegtuig (MPA) en als bommenwerper. Het ontwerp werd geselecteerd voor het afgelaste Amerika Bomber project.

Ju 390 V1, vooraanzicht

Junkers Ju 390
Algemeen
Rol	Transportvliegtuig/bommenwerper
Bemanning	10
Varianten	Ju 390B, Ju 390C
Status
Eerste vlucht	20 oktober 1943
Gebruik	Duitsland (1943-1944[1])
Afmetingen
Lengte	34,20 m
Hoogte	6,89 m
Spanwijdte	50,30 m
Vleugeloppervlak	254 m²
Gewicht
Leeggewicht	39500 kg
Startgewicht	53112 kg
Max. gewicht	75500 kg
Krachtbron
Motor(en)	6x BMW 801D radiaalmotoren
Vermogen	7500 kW
Prestaties
Topsnelheid	505 km/u
Actieradius	9700 km
Dienstplafond	6000 m
Bewapening
Boordgeschut	2x 20 mm MG 151/20 kanonnen in geschutskoepels, 1 x 20 mm MG 151/20 in de staart,2x 13 mm MG 131 machinegeweer bediend door deurschutters, 2x 13 mm MG 131 in een gondel
Bommen	22500 kg
Portaal    Luchtvaart

Twee prototypes werden gebouwd door het toevoegen van een extra paar vleugelsegmenten in de vleugel van de Ju 290 en het toevoegen van nieuwe secties in de romp van dat toestel (om deze langer te maken). Het resultaat van dit project vloog voor de eerste maal op 20 oktober 1943 en voldeed goed aan de gestelde eisen. Dit resulteerde in een order voor 26 van deze vliegtuigen, die werden aangeduid met Ju 390A-1. Geen enkel toestel was bij het afblazen van het project halverwege 1944 gebouwd. Samen met dit project stierf ook de productie van de Ju 290 een stille dood. De MPA en de bommenwerper zouden worden aangeduid als respectievelijk de Ju 390B en Ju 390C.