Jos Geysels

Geysels, geëngageerd student in de jaren 1960, studeerde sociologie aan de universiteit van Antwerpen en demonstreerde mee in de studentenbetogingen van 1968. Van 1975 tot 1985 was hij coördinator van de Volkshogescholen Elcker-Ik.

In 1986 werd hij medewerker van de Agalev-fractie in de Kamer van volksvertegenwoordigers en in 1987 werd hij partijsecretaris van Agalev. In 1987 werd Geysels voor deze partij verkozen tot Kamerlid voor het arrondissement Turnhout, wat hij bleef tot in 1995. In de periode februari 1988-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad, de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Van oktober 1988 tot mei 1995 zat hij er de Agalev-fractie voor. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Mechelen-Turnhout. Ook in het Vlaams Parlement zat hij de Agalev-fractie voor van juni 1995 tot juni 1999. Daarna maakte hij van juli 1999 tot juni 2004 als vierde ondervoorzitter deel uit van het Bureau van het Vlaams Parlement. In 2004 beëindigde hij zijn parlementaire carrière. Sinds 22 juli 2004 mag hij zich ere-ondervoorzitter van het Vlaams Parlement noemen. Die eretitel werd hem toegekend door het Bureau (dagelijks bestuur) van deze assemblee.

In 1989 lag hij samen met journalist Hugo Gijsels mee aan de basis van het politieke isolement van het Vlaams Blok, het zogenaamde cordon sanitaire. Binnen Agalev vertegenwoordigde hij de meer Vlaamsgezinde reflex.[3]

Van september tot december 1997 was hij tijdens de ziekte van Wilfried Bervoets waarnemend politiek secretaris van Agalev. Na het overlijden van Bervoets in juli 1998 werd hij opnieuw waarnemend partijsecretaris. Op 23 oktober 1999 werd hij de officiële politiek secretaris van Agalev. Geysels bleef aan als parlementslid en cumuleerde deze functie met die van politiek secretaris. Deze cumulatie was in tegenspraak met de toen geldende statuten van Agalev. Als politiek secretaris nam Jos Geysels afstand van de beweging Anders Gaan Leven van Luc Versteylen.