Jean-Pascal Labille

Hij werd geboren als de zoon van een Luikse staalarbeider.

In 1985 behaalde Labille de graad van licentiaat in de handelswetenschappen aan het Hautes Études Commerciales (HEC) in Luik, nu een onderdeel van de Universiteit van Luik. In 1991 werd hij werkzaam bij het revisorenkantoor van Michel Daerden en in 1996 werd hij docent aan het HEC.

In 2001 werd Labille directeur van de Socialistische Mutualiteiten van het arrondissement Luik, waarna hij in 2008 secretaris-generaal van de Nationale Unie van Socialistische Mutualiteiten, vandaag Solidaris genaamd. Ook zetelde hij van 2004 tot 2009 in de raad van bestuur van de RTBF en was hij van 2009 tot 2018 voorzitter van de raad van bestuur van de Société régionale wallonne du transport. In 2013 werd hij voorzitter van het beheerscomité van de Forem, de Franstalige tegenhanger van de VDAB. In 1993 nam hij de functie van docent op aan de Universiteit van Luik. Vanaf 2001 is hij eveneens secretaris-generaal van de socialistische vakbonden van Luik en later ook nationaal.

Op 17 januari 2013 werd Labille benoemd tot minister van Overheidsbedrijven, Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedenbeleid. Binnen de regering-Di Rupo werd hij de opvolger van Paul Magnette, die op diezelfde dag burgemeester werd van Charleroi en door het partijbureau werd voorgedragen als fungerend voorzitter van de PS. De staatssecretaris Philippe Courard, daarvoor onder meer al bevoegd voor Sociale Zaken, Gezinnen en Personen met een handicap, nam Wetenschapsbeleid over van Magnette. Diezelfde avond legde Labille nog de eed af bij de koning.

Bij zijn aantreden als minister was Labille nieuw in de nationale politiek.[1][2] Hij nam niet deel aan de verkiezingen van 2014 en werd opnieuw de topman van de Socialistische Mutualiteiten na het aantreden van de regering-Michel I op 11 oktober 2014, waar de PS geen deel van uitmaakte.

In 2016 was er enige controverse rond Labille, nadat hij had gewaarschuwd voor de verkoop van het overheidsbelang in bpost en gesprekken met een buitenlandse sectorgenoot. Bpost bleek inderdaad een fusie te bekijken met PostNL. De aandelen van beide bedrijven werden tijdelijk geschrapt na de uitspraken. Enkele dagen later sprong de deal af. Minister van Overheidsbedrijven Alexander De Croo (Open Vld) en N-VA-voorzitter Bart De Wever verweten Labille verantwoordelijk te zijn voor het afspringen van de fusie. Labille noemde die beschuldigingen "weinig ernstig".[3][4]