bpost

Bij de lancering van de paars-groene regering had bevoegd minister Rik Daems (Open Vld) de ambitie om ook De Post te moderniseren. Daartoe trok hij begin 2000 Frans Rombouts aan als gedelegeerd bestuurder.[5] Rombouts stelde een totaal nieuw directieteam samen en vatte zeer snel de modernisering van De Post aan. Daarbij werd niet enkel de naam gewijzigd in BPG (Belgian Post Group), maar werden ook snel afdelingen als ICT of het interne consulting-departement verzelfstandigd in samenwerking met externe partners. Frans Rombouts legde ook de basis voor het befaamde Georoute (dat de postrondes uitstippelt, op basis van Canadese ervaring), de splitsing van het netwerk in een A- en B-poot, de splitsing van Mail- en Retail-kantoren en de opbouw van nieuwe sorteercentra. Ondanks het initieel enthousiasme binnen de regering kwam er via de vakbonden sleet op het vertrouwen van de socialistische regeringspartners sp.a en PS. Toen Rombouts eind 2001 de plannen voor de effectieve splitsing van het netwerk in A- en B-kantoren, een prijsverhoging voor wie zijn post vroeg wilde ontvangen en het beoogde sluiten van twee sorteercentra (Luik en Antwerpen) concreter maakte, verloor hij ook de steun van de MR en werd hij de laan uitgestuurd.

Begin 2002 polste de regering of Johnny Thijs, lid van de raad van bestuur van bpost en CEO van Ter Beke, interesse had om Frans Rombouts op te volgen. Na een korte bedenktijd hapte hij toe. Johnny Thijs leerde veel van wat fout ging voor Frans Rombouts en ging omzichtiger te werk. Hij wijzigde het directieteam, waarbij enkele vertrouwelingen van Rombouts vervangen werden. Hij zette ook snel een structuur op om het overleg met zowel de vakbonden als de overheid te versterken. Tot slot veilde hij wat scherpe kantjes van het beleid van Rombouts af, zonder dat beleid helemaal terug te schroeven: er bleven vijf sorteercentra (alhoewel Luik maar half werd uitgerust), hij vertraagde de uitrol van Georoute en versoepelde enkele criteria. De herwonnen rust binnen de onderneming liet Thijs toe het noodzakelijk hervormingsbeleid op een rustiger tempo door te voeren. Dat de verwachte daling van de brievenpost zich de eerste jaren niet aankondigde en dat de politiek het monopolie van de onderneming sterk bleef ondersteunen, gaven extra comfort. In 2013 ontstonden evenwel opnieuw spanningen met de politieke wereld. Deze keer niet over de snelheid van de hervormingen, maar over zijn loon. Vooral onder druk van de PS wenste men dit te halveren, wat Thijs niet pikte. Eind 2013 liet hij de raad van bestuur weten dat een vervanger moest gezocht worden.

Opnieuw keek de raad van bestuur naar iemand die vertrouwd was met de onderneming. Begin 2014 viel de keuze op Koen Van Gerven, die sinds 2006 actief was bij bpost als lid van het directiecomité, verantwoordelijk voor het Retail-kantorennet en de bank-activiteit. Het gesternte voor Van Gerven stond evenwel minder gunstig dan voor zijn voorganger: de langverwachte daling van de brievenpost zette zich wel door. Op het door e-commerce gestuwde terrein van de pakjes had bpost in de totaal geliberaliseerde markt af te rekenen met extreem hevige concurrentie van voornamelijk PostNL. Dit maakte dat de hervormingen en besparingen op een sneller tempo moesten doorgevoerd worden. De relaties met de vakbonden verzuurden opnieuw, wat stakingen met zich meebracht. Ook de vele herstructureringen en besparingen op hoofdkantoor, specifiek gericht op kader- en managementsfuncties, vaak aangestuurd door consultants, verzuurden de sfeer binnen het bedrijf. De positie van Van Gerven werd helemaal moeilijk wanneer er problemen met de overname van Radial opdoken (zie verder). In augustus 2019 liet Van Gerven de raad van bestuur weten zijn mandaat dat liep tot februari 2020 niet te willen verlengen.

Begin november 2019 raakte bekend dat Jean-Paul Van Avermaet Van Gerven begin 2020 zal opvolgen als CEO van bpost. Hij was tot dan CEO van beveiligings-onderneming Group 4 en was voorheen ook een van de kandidaten op de shortlist om CEO van de NMBS te worden.

In mei 2016 poogde bpost het Nederlandse PostNL over te nemen, maar zonder resultaat.[6] In oktober 2016 deed bpost een nieuwe poging met betere voorwaarden voor PostNL om nu wel tot een overeenkomst te komen. Een fusie van de twee zou leiden tot het op drie na grootste postbedrijf van Europa. Volgens bpost leverde het samengaan 3.600 nieuwe banen op, min of meer gelijk verdeeld over België en Nederland. Het Belgische postbedrijf wilde de overname voor de helft in contanten en de helft in eigen aandelen betalen. Als grootaandeelhouder zou de Belgische staat zijn fiat moeten geven en het meerderheidsbelang verliezen. In november 2016 wees PostNL het voorstel weer af.[7]

In oktober 2017 maakte het bedrijf de overname bekend van het Amerikaanse bedrijf Radial, Inc.[8] Radial, Inc. biedt logistieke oplossingen aan voor e-commerce, zoals de technologie om bestellingen te beheren en verwerken over betalingsdiensten tot het transport, terugzendingen en klantendienst.[8] Het verwerkt 72 miljoen pakjes per jaar via 24 distributiecentra. Tot de klanten behoren merken als Adidas, Levi’s, Estée Lauder, Ralph Lauren en Godiva. Het hoofdkantoor staat in King of Prussia (Pennsylvania) en telt 6700 medewerkers.[8] Bpost betaalt US$ 820 miljoen voor Radial, Inc..[8] Met een jaaromzet van 850 miljoen euro neemt de omzet van bpost met een derde toe na de afronding van de overname.[8] Op 16 november 2017 werd de overname gerealiseerd.