Henriëtte van België

Prinses Henriëtte werd in 1870 geboren, samen met haar tweelingzus Josephine die echter zes weken na de geboorte overleed. Samen met haar latere zusje Josephine (die dezelfde naam als haar overleden zus had gekregen) en haar broers Boudewijn en Albert (de latere Albert I van België) genoot ze van een liefdevolle jeugd.

Toen haar oudere broer Boudewijn in 1891 onverwacht stierf, stortte ze helemaal in. Na een tijd herpakte ze zich en zette ze zich over zijn dood heen.

In 1896 trouwde ze met prins Emanuel van Orléans, hertog van Vendôme.

Samen kregen ze vier kinderen:

• Marie Louise (1896-1973)
• Sophie (1898-1928)
• Geneviève (1901-1983)
• Charles (1905-1970).

De levensstijl van 'de hertogen van Vendôme' was waarlijk vorstelijk. Ze bezaten oogverblindende eigendommen, onder meer in België, Parijs, aan de Franse zuidkust en in Zwitserland. Met Henriëtte en haar gezin ging het na de Eerste Wereldoorlog niet voor de wind. De Vendômes zagen hun fortuin sterk slinken, en waren verplicht om enkele eigendommen te verkopen. In 1931 overleed totaal onverwacht haar echtgenoot Emmanuel. Hij leed aan een onschuldige verkoudheid, maar kreeg plotseling een hartstilstand.

In 1948 werd Henriëtte opgenomen in een ziekenhuis in het Zwitserse Sierre, waar ze op 28 maart overleed.