Henriëtta Anne van Engeland

Henriëtta Anne van Engeland

Toen Henriëtta 17 jaar werd trouwde ze met haar neef, Filips II, hertog van Orléans. Filips was de jongste zoon van koning Lodewijk XIII en de enige broer van Lodewijk XIV, op dat moment de koning. De twee trouwden in de Koninklijke Kapel te Parijs op 31 maart 1661. Het huwelijk was een grote mislukking en Henriëtta's man gaf de voorkeur aan mooie mannen, die de strijd met Henriëtta aangingen om macht. Ze bedroog haar echtgenoot openlijk met de koning, en liet zich in met politieke aangelegenheden, waarbij ze als ambassadrice naar het Engelse hof reisde, naar haar oudere broer koning Karel II Stuart. Henriëtta had veel invloed bij de koning en gebruikte deze invloed om de favoriete mannen van haar man te verbannen van het Hof. Die mannen beraamden een plan om Henriëtta van het Hof te verwijderen. Ze stierf in 1670 een plotse dood onder onduidelijke omstandigheden, zodat aan vergiftiging werd gedacht. Later is dit vermoeden ontkend en houdt men het op een acute buikvliesontsteking ten gevolge van een blindedarmontsteking. De gebrekkige medische kennis van die tijd belette echter de geruchten definitief te ontkrachten. De relatie van Filips met zijn echtgenote, die in het begin van hun huwelijk uitstekend was geweest, was rond de tijd van haar dood totaal verkild door haar verraad. Filips had verschillende minnaars, maar zijn grootste hartstocht ging uit naar ridder Filips van Lotharingen. Omdat deze jongeman hierdoor grote jaloezie opwekte, werd hem door velen de "moord" op Henriëtte in de schoenen geschoven. Daarvan is echter geen enkel bewijs. Henriëtte kreeg na haar dood de bijnaam 'de eerste Madame'.

Vandaag de dag is Henriëtta vooral bekend om haar briefwisseling met haar broer koning Karel II van Engeland, met wie ze een sterke band had. Samen met haar broer hielp ze het opzetten van het geheime Verdrag van Dover in 1670, welke een offensief en defensief verdrag was tussen Engeland en Frankrijk.

Henriëtta stierf in het kasteel van Saint-Cloud, twee weken nadat het Verdrag van Dover was getekend. Ze leed plotseling aan hevige pijnen en vermoedde dat ze was vergiftigd. Henriëtta vroeg een tegengif en liet haar voeding onderzoeken. Mogelijk was ze vergiftigd door de vriend van haar man, de jaloerse in ballingschap levende Filips van Lotharingen. Ze kreeg na haar dood de bijnaam Madame nummer één.