HaVeP

Het bedrijf werd in 1865[1] opgericht door Hendrik van Puijenbroek en reeds in 1891 uitgebreid, waarbij de weefgetouwen voortaan met een stoommachine werden aangedreven. Nadat de fabriek in 1901 door vijf zoons was overgenomen vond in 1904 een staking plaats. De aanleiding hiervoor was dat de wevers 's-zomers maar 3 dagen mochten werken en voor de overige dagen geen loon uitbetaald kregen. Ook werden zeven werknemers onmiddellijk ontslagen en moesten alle oudere wevers vóór 1915 het bedrijf verlaten hebben. De staking werd uiteindelijk door de (katholieke) vakbond gewonnen na bemiddeling door Alfons Ariëns.

In 1908 was er opnieuw een staking. Deze vond plaats naar aanleiding van het feit dat men het behangsellinnen, tot dan toe door thuiswevers vervaardigd, machinaal wilde produceren. Besloten werd dat geen enkele wever machinaal behangsellinnen zou weven. Toen dit werk daadwerkelijk werd geweigerd werden vrijwel alle werknemers ontslagen en sloten de poorten. Vervolgens staakten alle Goirlese bedrijven (behalve Van Besouw) en deze sloten eveneens. Dit alles leidde tot grote tegenstellingen die nog lang zouden duren. Na 1908 echter was het met de thuisweverij vrijwel afgelopen. De firma A. Spapens-Huijbregts, die vrijwel uitsluitend met thuiswevers werkte, sloot in 1920 als één der laatsten.

In 1917 viel de aanvoer van grondstoffen stil en sloot HaVeP, om in 1919 weer te worden opgestart. Met name de economische crisis van de jaren 30 van de 20e eeuw leidde tot grote moeilijkheden. In 1932 werd de helft van het personeel ontslagen.

In 1933 startte men met wollen modekleding en in 1935 met confectie van bedrijfskleding. De mobilisatie bracht orders van het leger, en in 1939 werkte er een recordaantal van 1200 werknemers bij HaVeP. In 1944 werden er bij het bedrijf kragen op overhemden voor het Canadese leger gezet en in 1945 werden uniformen voor de Nederlandse militairen gemaakt die de onafhankelijkheidsstrijders in Indonesië gingen bevechten.

Vervolgens breidde het bedrijf verder uit. In 1959 kwam er een eigen spinnerij. Het personeel werd van heinde en verre aangevoerd en in 1965 kwamen er ateliers in Hattem, Apeldoorn, Eindhoven, en Meerhout (België). Daarna trok men naar lagelonenlanden, zoals Macedonië (1968) en Tunesië (1975). In 1985 kwam er een nieuwe weverij en in 1992 kwam er een einde aan de grote legerorders. In 2004 werd de spinnerij in Tilburg gesloten en werd een nieuwe moderne weverij gebouwd in Goirle.

Het machinehuis uit 1891 is geklasseerd als rijksmonument. Het bevat een nog vrijwel geheel complete stoommachine die door Werkspoor werd geleverd.

Het moederbedrijf van HAVEP is Koninklijke Van Puijenbroek Textiel. Tegenwoordig produceert HAVEP onder meer veiligheidskleding (afdeling Workwear/Protective).