Félix Standaert
Félix Stanislas Octave Marie Joseph Standaert (Kalmthout, 26 maart 1922 - Sint-Pieters-Woluwe, 2006) was een Belgisch diplomaat.
Levensloop
Standaert was een zoon van ondernemer-industrieel Albert Standaert (Brugge, 14 april 1889 - Brugge, 21 mei 1964) en Marthe Busschaert. Hij studeerde aan de KU Leuven waar hij tot doctor in de rechten promoveerde.
Van 1950 tot 1953 was hij ambassadesecretaris derde klasse in Keulen, Duitsland en van 1953 tot 1956 was hij ambassadesecretaris tweede klasse in Warschau, Polen. Nadien werd hij consul-generaal in Bombay, India en Detroit, Verenigde Staten.
In 1963 werd Standaert ambassadeur in Kigali, Rwanda, de eerste echte Belgische ambassadeur in Rwanda na de onafhankelijkheid van de voormalige Belgische kolonie in 1962. Hij volgde militair vertegenwoordiger Guillaume Logiest op. In oktober 1964 werd de Office d'assistance technique et de reconstruction administrative (OATRA) opgericht. In dit Belgische administratie-orgaan van de Democratische Republiek Congo werd Standaert een leidinggevende functie aangewezen. In 1967 was hij adviseur op de ambassade in Rome, Italië.
Van 1969 tot 1973 was hij ambassadeur in Tunis, Tunesië. Van 1975 tot 1976 vertegenwoordigde hij de Belgische regering bij de Europese Unie. Van 1977 tot 1980 was hij ambassadeur bij de Heilige Stoel, van 1982 tot 1984 in Athene, Griekenland en van 1986 tot 1987 in Stockholm, Zweden.
Standaert was tevens lid van de federalistische denktank de Coudenberggroep.
Bibliografie
- Standaert, Felix, Les Wallons en Suéde : une introduction, Stockholm, Schwedisches Institut (Svenska institutet), 1987, 88 p.
Literatuur
- Lefèvre, Patrick en Lefèvre, Jean-Noël, Les militaires belges et le Rwanda: 1916-2006
- Institut politique congolais, Études congolaises