Fructosemalabsorptie

Fructosemalabsorptie is een aandoening waarbij fructose (vruchtensuiker) niet of in onvoldoende hoeveelheden kan worden geresorbeerd omdat het transport ervan in de slijmlaagcellen (enterocyten) van de dunne darm niet goed werkt. In Midden-Europa lijdt 30 à 40% van de bevolking aan deze aandoening.[1] Normaal vindt resorptie plaats door glucosetransporter GLUT-5, maar deze werkt waarschijnlijk niet naar behoren bij fructosemalabsorptie. Als gevolg daarvan wordt opname van fructose verhinderd en is de concentratie in de dikke darm verhoogd. Darmflora in de dikke darm zetten fructose om in onder andere kooldioxide en waterstof. De gevolgen van te hoge blootstelling aan fructose zijn winderigheid, diarree, misselijkheid en buikpijn. Patiënten krijgen te maken met deze symptomen als zij voedingsstoffen met veel fructose en weinig glucose binnenkrijgen, zoals appel, peer, mango, druif en honing.[2] Fructosemalabsorptie treedt vaak samen op met lactose-intolerantie.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Fructosemalabsorptie
Beta-D-Fructofuranose
Coderingen
ICD-10E74.3
ICD-9271
OMIM138230
Portaal    Geneeskunde
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.