Frederik IV van Denemarken

Frederik IV (Kopenhagen, 11 oktober 1671 – Odense, 12 oktober 1730) was koning van Denemarken en Noorwegen van 1699 tot zijn dood in 1730. Hij was de oudste zoon van Christiaan V van Denemarken. Hij trouwde met Louise van Mecklenburg in 1695. Samen kregen ze vijf kinderen. Koning Frederik was een tijd bigamist, aangezien hij een morganatisch huwelijk sloot met zijn maîtresse Anne Sophie Reventlow zonder te scheiden van zijn eerste echtgenote. De kerkelijke autoriteiten verhinderden dit niet, maar volgden een doctrine die refereerde aan de Bijbelse polygamie van de Hebreeuwse patriarchen. Kort na Louises dood in 1721 hertrouwde hij met Anne Sophie die hij uitriep tot koningin. De twee kinderen uit dit huwelijk zijn op zeer jonge leeftijd overleden.

Frederik IV
1671-1730
Koning van Denemarken
Periode	1699-1730
Voorganger	Christiaan V
Opvolger	Christiaan VI
Koning van Noorwegen
Periode	1699-1730
Voorganger	Christiaan V
Opvolger	Christiaan VI
Hertog van Sleeswijk
Periode	1713-1730
Voorganger	Karel Frederik
Opvolger	Christiaan VI
Vader	Christiaan V van Denemarken
Moeder	Charlotte Amalia van Hessen-Kassel

Tijdens zijn regeerperiode woedde de Grote Noordse Oorlog (1700-1721). Frederik voerde de Deense troepen aan bij de slag bij Gadebusch in 1712. Hoewel Denemarken meevocht aan de zijde van de overwinnaars, verzuimde het de verloren bezittingen in Zuid-Zweden te heroveren. Het voor Denemarken belangrijkste gevolg van de oorlog was de vernietiging van het pro-Zweedse hertogdom Holstein-Gottorp, waardoor de Deense invloed in Sleeswijk-Holstein kon worden hersteld.

Vanaf 1721 vestigde Denemarken weer een permanente bewoning op Groenland, na een afwezigheid van drie eeuwen.