Erik IV van Denemarken

Erik IV (1216 - 10 augustus 1250), bijgenaamd Erik Plovpenning (Erik Ploegpenning), was mederegent vanaf 1232 en koning van Denemarken van 1241 tot 1250. Hij was een zoon van koning Waldemar II en Berengária, de dochter van Sancho I van Portugal. Zijn broers waren de latere koningen Abel en Christoffel (I).

Erik IV
1216-1250
Koning van Denemarken
Periode	1241-1250
Voorganger	Waldemar II
Opvolger	Abel
Vader	Waldemar II van Denemarken
Moeder	Berengaria van Portugal
Dynastie	Huis Waldemar

Zijn korte regering werd gekenmerkt door talloze conflicten en burgeroorlogen met zijn broers. Vooral zijn broer Abel, de hertog van Sleeswijk, was een geduchte tegenstander. Abel wenste een onafhankelijke positie ten opzichte van Denemarken en werd daarin gesteund door de graven van Holstein. Erik IV vocht ook tegen de boerenstand in Skåne (toen tot Denemarken behorend, nu tot Zweden), die rebelleerden tegen de torenhoge belastingen, onder andere op ploegscharen. Hieraan dankt Erik ook zijn bijnaam: Plovpenning, wat Deens is voor Ploegpenning.

Na een duurbetaalde overwinning in 1250 op zijn broer Abel sloten de broers een wapenstilstand. Maar nog hetzelfde jaar zou Erik IV op reis door Sleeswijk door Abel gevangen worden genomen en vermoord.

Erik trouwde op 9 oktober 1239 met Jutta van Saksen. Kinderen:

1. Sofia, gehuwd met Waldemar Birgersson van Zweden.
2. Jutta, kortstondig geheime relatie met schoonbroer Waldemar Birgersson van Zweden / daardoor in klooster gezet.
3. Agnes, kloosterlinge
4. Ingeborg, gehuwd met koning Magnus VI Lagabøte.

Zie de categorie Eric IV of Denmark van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.