Fokker G.I

De bewapening bestond uit acht machinegeweren voor de G.I-versie met de Mercury-motoren of vier machinegeweren voor de G.I-versie met de Wasp-motoren; deze waren vast gemonteerd in de neus.

Beide versies waren voorzien van een draaibare geschutskoepel aan de achterzijde. Deze was van extra dik perspex, gevat in een geraamte van duraluminium. Het machinegeweer kon door een opening naar buiten worden gestoken; hiervoor waren over de hele lengte van de koepel naar binnen scharnierende kleppen aangebracht. In noodgevallen kon het hele doorzichtige achterstuk worden afgeworpen, om het vliegtuig snel met parachutes te kunnen verlaten.

Door zijn geduchte bewapening van vier of acht mitrailleurs werd de G.I Jachtkruiser in 1936 bij zijn presentatie op de 15e Luchtvaartsalon in Parijs een regelrechte sensatie. De Fransen gaven hem meteen de bijnaam Le faucheur (de maaier).

In het ontwerp was er rekening mee gehouden dat de G.1 400 kg aan bommen zou kunnen dragen. Echter, door het ontbreken van de juiste bomrekken is dat nooit gebeurd.

Het Wapen der Militaire Luchtvaart bestelde 36 stuks met Bristol Mercury-motoren van 830 pk elk. Deze werden vlak voor de Duitse inval afgeleverd maar slechts 23 waren direct inzetbaar.
De luchtmacht van de Spaanse Republiek bestelde 26 stuks van de iets kleinere versie, met Pratt & Whitney Wasp-motoren. Deze toestellen stonden bij Fokker bekend als Finse G.I's. Toen de Spaanse Burgeroorlog in 1939 was afgelopen waren de toestellen niet meer nodig. Ze werden vlak voor de Duitse inval door Nederland gevorderd. Tien konden er nog gereed gemaakt worden. Enkele daarvan hebben nog actievluchten uitgevoerd op 14 mei 1940.

Duitsland maakte in 1940 een aantal G.I's buit die tijdens de oorlog werden ingezet voor training van bemanningen voor onder andere de Duitse tweemotorige Messerschmitt Bf 110.

De Fokker G.I en de Fokker D.XXI bleken tijdens de Duitse inval de enige Nederlandse toestellen te zijn die enigszins tegen de Duitse jachtvliegtuigen waren opgewassen. Er werden enkele vijandelijke toestellen mee neergeschoten.

Het Wapen der Militaire Luchtvaart beschikte in mei 1940 over 35 G.I’s met Bristol Mercury-motoren met de registratienummers 300 t/m 335. Een toestel, de 306, was op 5 januari 1940 verloren gegaan bij een ongeval. Deze vervingen op 9 september 1939 de Fokker D-XXI's bij de 3e jachtvliegafdeeling (JaVA) op Soesterberg en werden ingedeeld bij de op 1 september 1939 opgerichte 4e JaVA te Bergen.

De 3e JaVA verhuisde op 10 november 1939 naar Vliegveld Waalhaven in Rotterdam.

Op 10 mei 1940 waren de G.I's als volgt verdeeld:

• 3e JaVA te Waalhaven: elf gevechtsgereed, de 302, 309, 311, 315, 319, 328, 329, 330, 334, 335. Niet gereed 312, 314 en 316.
• 4e JaVA te Bergen: twaalf gevechtsgereed, 301, 304, 305, 308, 310, 318, 321, 322, 325, 331, 332 en 333. Niet gereed 300, 313 en 317.
• Vliegschool Texel: de 307.
• In reparatie bij Fokker: 303 (gereed), 323 en 327.
• Van de toestellen 320, 324 en 326 is de verblijfsplaats niet bekend maar vermoedelijk waren dit depot-vliegtuigen.

Bij Fokker was inmiddels ook nog een serie van 26 G.I’s met Pratt & Whitney Wasp-motoren in aanbouw. De toestellen waren bestemd voor Spanje maar werden nooit afgeleverd omdat de Spaanse Burgeroorlog inmiddels was afgelopen. Om onduidelijke redenen stonden deze toestellen bekend als Finse G.I's.
Nederland vorderde deze bestelling eind 1939 voor de Jachtgroep Veldleger; deze tweede serie toestellen kregen de registratienummers 340 t/m 365. Begin 1940 werden er tien afgeleverd, de overige kwamen niet meer op tijd gereed.

Tijdens neutraliteitshandhaving in de periode september 1939 - mei 1940 kwam het Wapen der Militaire Luchtvaart meerdere malen in actie tegen vreemde toestellen die het Nederlandse luchtruim schonden. Bij deze luchtschendingen werden de Fokker G.I's verscheidene malen ingezet.

• Stichting Fokker G.I
• G-1, Fokker, go2war2.nl

Zie de categorie Fokker G.1 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.