Fabien Barthez

Fabien Barthez (Lavelanet, 28 juni 1971) is een voormalig Franse voetbalkeeper. Als doelman was hij actief bij Toulouse, Olympique Marseille, AS Monaco en Manchester United. Ook keepte hij 87 interlands voor het Frans voetbalelftal. Hij stond het laatst onder contract bij FC Nantes.[2]

Fabien Barthez
Persoonlijke informatie
Geboortedatum28 juni 1971
GeboorteplaatsLavelanet, Frankrijk
Lengte180 [1] cm
PositieDoelman
Clubinformatie
Huidige clubGestopt in 2007
Jeugd
1986–1990 Toulouse FC
Senioren
Seizoen Club W 0(G)
1990–1992
1992–1995
1995–2000
2000–2004
2004–2006
2006–2007		 Toulouse FC
Olympique Marseille
AS Monaco
Manchester United
Olympique Marseille
FC Nantes		 26 0(0)
142 0(0)
143 0(0)
94 0(0)
74 0(0)
14 0(0)
Interlands
1994–2006  Frankrijk 87 0(0)
Portaal    Voetbal

Biografie

Barthez begon zijn carrière bij Toulouse. Daarna speelde hij voor Olympique Marseille, Monaco, Manchester United (waarmee hij in 2001 en 2003 Engels kampioen werd) en opnieuw Marseille. In 1993, als 21-jarige, won hij met Marseille de Europacup 1 onder de Belgische trainer Raymond Goethals.

Barthez verdedigde 87 keer de kleuren van de Franse nationale ploeg. Hij werd wereldkampioen in 1998 en Europees kampioen in 2000. Barthez speelde 17 wedstrijden op de eindronde van een wereldkampioenschap, een Frans record. De kus die Laurent Blanc voor aanvang van elke wedstrijd op het WK 1998 op zijn kale knikker gaf, maakt in sommige subculturen deel uit van het collectief geheugen.

Fabien Barthez is een van de beste Franse doelmannen ooit. Zijn carrière kende echter ook smetten. Een dieptepunt was toen hij bij Marseille in een oefenwedstrijd spuwde naar de scheidsrechter en zes maanden lang geschorst werd. Barthez bleef bij de nationale ploeg het vertrouwen krijgen van bondscoach Raymond Domenech. Het WK 2006 was zijn zesde grote toernooi met Frankrijk, zijn vijfde als titularis. Grootste concurrent was Grégory Coupet. Die laatste speelde een sterk seizoen bij landskampioen Lyon en vond het niet kunnen dat hij niet eerste doelman werd. Barthez werd dan ook door eigen publiek uitgefloten, tot grote ergernis van Zidane.

Dit WK was ook zijn laatste internationale optreden. Hij werd met zijn land vicekampioen, na het verlies van strafschoppen tegen Italië. In het hele toernooi heeft hij zich niet vaak kunnen onderscheiden. Voor het seizoen 2006-2007 vond hij geen nieuwe club meer en kondigde midden-eind oktober 2006 zijn afscheid aan. Zijn droom was dat hij zijn carrière mocht beëindigen bij de club waar het voor hem allemaal begonnen is: Toulouse. Maar dat draaide uit op een sisser.

Barthez had geen zin meer in het spelletje en gaf aan dat hij waarschijnlijk tv-commentaar bij rugbywedstrijden zou gaan geven. Op 14 december, bijna drie maanden na zijn laatste wedstrijd, kwam er toch een nieuw hoofdstuk in zijn carrière. Als 35-jarige tekende hij een contract van een half seizoen bij FC Nantes. Sportief ging het echter verschrikkelijk met de club. Toen duidelijk werd dat degradatie onafwendbaar was, kreeg Barthez een aanvaring met een aantal fans. Hij voelde zich dusdanig bedreigd, dat hij besloot om zijn contract te laten ontbinden. Even leek hij naar Mexico te verkassen, maar dit verhaal bleek verzonnen.[3].

In 1996 werd hij voor vier maanden geschorst wegens het gebruik van verboden middelen. Het zou hierbij gaan om cannabis.[4]

Na zijn voetbalcarrière richtte Barthez zich in 2007 op de autosport. In 2014 maakt hij zijn debuut in de 24 uur van Le Mans. Ook werd hij algemeen directeur van voetbalclub Luzenac AP, dat in 2014 promoveerde naar de Ligue 2.

Erelijst

Als speler

Olympique Marseille
AS Monaco
Manchester United
Frankrijk

Individueel

  • FIFA World Cup Yashin Award: 1998
  • FIFA World Cup All-Star Team: 1998
  • Ligue 1 Keeper van het Jaar: 1998
  • IFFHS Beste Keeper van de Wereld: 2000
  • UEFA Euro Team van het Toernooi: 2000
  • PFA Team van het Jaar: Premier League 2000/01
  • Équipe type spéciale 20 ans des trophées UNFP: 2011
  • The Dream Team 110 years of Olympique Marseille: 2010

Eretitel

Records

  • Op een na meeste interlands voor Frankrijk als doelman: 87 (achter Hugo Lloris)
  • Meeste interlands voor Frankrijk tijdens het WK voetbal: 17
  • Meeste WK-wedstrijden als doelman zonder tegendoelpunt: 10 (met Peter Shilton)

Zie ook

Noten
  1. https://www.transfermarkt.com/fabien-barthez/profil/spieler/3289
  2. https://www.footballdatabase.eu/en/player/details/8-fabien-barthez
  3. Broxterman, C. (2006) "Barthez hervat carrière na winterstop bij Nantes", Voetbalcentraal. Website bezocht op 17 december 2006.
  4. Profiel op Sporinglife.com
Zie de categorie Fabien Barthez van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Frankrijk – Winnaar WK 1998 (1e titel)

1 Lama · 2 Candela · 3 Lizarazu · 4 Vieira · 5 Blanc · 6 Djorkaeff · 7 Deschamps  · 8 Desailly · 9 Guivarc'h · 10 Zidane · 11 Pirès · 12 Henry · 13 Diomède · 14 Boghossian · 15 Thuram · 16 Barthez · 17 Petit · 18 Lebœuf · 19 Karembeu · 20 Trezeguet · 21 Dugarry · 22 Charbonnier · Coach: Jacquet

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.