Evangelie van Nikodemus

Het Evangelie van Nikodemus is een van de apocriefen van het Nieuwe Testament. Het geschrift bestaat uit twee delen, namelijk de Acta Pilati, ofwel Handelingen van Pilatus, en de Descensus Christi ad Inferos, ofwel Hellevaart van Christus.

Groep die Jezus in het graf legt uit 1509 in de Grote Sint Maartenskerk van Keulen. Van links naar rechts: Nicodemus, onbekende helpster, Maria Magdalena, Maria, Johannes, Jozef van Arimathea.

Het Evangelie van Nikodemus gaat over Jezus' proces, veroordeling, kruisiging en verblijf in de Hel. In het Evangelie van Nikodemus is de Hel een plaats waar iedereen heen gaat. Christus reist er in het boek naartoe om vroege aartsvaders en martelaars te bevrijden.

De eerste helft van Nikodemus beweert een ooggetuigenverslag te zijn van Jezus' proces en executie. Het is daarbij de enige bron die vermeldt dat Christus zijn moeder zag op zijn weg naar Golgotha. Sommige schriftgeleerden vermoeden dat dit boek de aanleiding was voor de tegenwoordige kruisweg.

De inleiding van het geschrift verwijst naar keizer Theodosius II, waaruit blijkt dat het zijn uiteindelijke vorm heeft gekregen aan het begin van de vijfde eeuw. Meestal neemt men echter aan dat het werk grotendeels in de loop van de vierde eeuw geschreven is.[1]

Controverse

Volgens de makers van de documentaire Banned from the Bible werd oorspronkelijk overwogen het Evangelie van Nikodemus in de Bijbel op te nemen, maar is het op onder meer inhoudelijke gronden daaruit geweerd. De vroegste verwijzing[2] naar het geschrift vinden we echter pas bij Epiphanius,[3] in 375 en 376, in de periode dat de canon van het Nieuwe Testament al zo goed als vaststond.

De meningen over het Evangelie van Nikodemus onder schriftgeleerden zijn verdeeld. Sommigen beschouwen het als het verkrijgen van bekeerlingen met dreigementen en daarom als een vorm van vervalsing. Anderen zien Nikodemus als overbodig. Een derde groep ziet het boek als te speculatief, omdat zij de Hel beschouwen als een geestestoestand, niet als een werkelijke bestaande locatie.

Het boek was populair en bleef in omloop tot in ieder geval de zestiende eeuw. Volgens de makers van de documentaire Banned from the Bible verboden Maarten Luther en andere protestantse leiders hun volgelingen het te lezen.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.