Eerste Kamerverkiezingen 2003
De Eerste Kamerverkiezingen 2003 waren reguliere Nederlandse verkiezingen voor de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Zij vonden plaats op 26 mei 2003.
Bij deze verkiezingen kozen de leden van Provinciale Staten - die op 11 maart 2003 bij de Statenverkiezingen gekozen waren - een nieuwe Eerste Kamer.
De leden van de Eerste Kamer werden op 10 juni 2003 geïnstalleerd. De zittingstermijn eindigde op 11 juni 2007.
Deelnemende partijen
De nummering werd vastgesteld op basis van de behaalde stemmen bij de Eerste Kamerverkiezingen van 1999. ChristenUnie (ontstaan in 2001 uit een fusie van RPF en GPV) en Lijst Pim Fortuyn (ontstaan in 2002) waren partijen die voor het eerst meededen aan de Eerste Kamerverkiezingen. Hun lijstnummer werd toegekend na loting.
Kiezen en gekozen worden
Iedereen die over de Nederlandse nationaliteit beschikte, de leeftijd van achttien jaar had bereikt en niet was uitgesloten van het kiesrecht had het recht om gekozen te worden in de Eerste Kamer. In tegenstelling tot bij de gemeenteraadsverkiezingen was ingezetenenschap niet vereist. Net als bij de Tweede Kamerverkiezingen konden ook buiten Nederland wonende Nederlanders zich verkiesbaar stellen.
Provincie | Statenleden | Inwoners[3] | Stemwaarde |
---|---|---|---|
Zuid-Holland | 83 | 3.439.913 | 414 |
Noord-Holland | 83 | 2.572.809 | 310 |
Noord-Brabant | 79 | 2.400.164 | 304 |
Gelderland | 75 | 1.960.384 | 261 |
Utrecht | 63 | 1.152.357 | 183 |
Limburg | 63 | 1.142.009 | 181 |
Overijssel | 63 | 1.100.728 | 175 |
Friesland | 55 | 640.060 | 116 |
Groningen | 55 | 573.225 | 104 |
Drenthe | 51 | 481.472 | 94 |
Zeeland | 47 | 378.163 | 80 |
Flevoland | 47 | 351.558 | 75 |
Uitslag
De officiële uitslag werd op 28 mei 2003 in een openbare zitting door de Kiesraad vastgesteld en bekendgemaakt. Deze uitslag werd op 5 juni 2003 in een openbare zitting opnieuw vastgesteld.[4]
Partij | 1999 | 2003 | verschil | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
#[5] | % | zetels | #[5] | % | zetels | ppt. | zetels | |
Christen-Democratisch Appèl | 40.541 | 25,7 | 20 | 46.848 | 29,0 | 23 | 3,3 | 3 |
Partij van de Arbeid | 30.976 | 19,7 | 15 | 40.613 | 25,1 | 19 | 5,4 | 4 |
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie | 39.809 | 25,3 | 19 | 31.026 | 19,2 | 15 | -6,1 | -4 |
GroenLinks | 16.256 | 10,3 | 8 | 10.866 | 6,7 | 5 | -3,6 | -3 |
Socialistische Partij | 4.801 | 3,0 | 2 | 8.551 | 5,3 | 4 | 2,3 | 2 |
Democraten 66 | 8.542 | 5,4 | 4 | 7.087 | 4,4 | 3 | -1,0 | -1 |
ChristenUnie[6] | 7.307 | 4,6 | 4 | 4.960 | 3,1 | 2 | -1,5 | -2 |
Staatkundig Gereformeerde Partij | 4.281 | 2,7 | 2 | 4.695 | 2,9 | 2 | 0,2 | 0 |
Lijst Pim Fortuyn | - | - | - | 4.124 | 2,6 | 1 | 2,6 | 1 |
Onafhankelijke Senaatsfractie | 3.880 | 2,5 | 1 | 2.874 | 1,8 | 1 | -0,7 | 0 |
overige partijen in 1999 | 1.160 | 0,7 | 0 | - | - | - | -0,7 | 0 |
Totaal | 157.553 | 100 | 75 | 161.644 | 100 | 75 | 0 | 0 |
Gekozenen
Zeven kandidaten werden uitsluitend dankzij voorkeurstemmen gekozen. Zes hiervan stonden op de kandidatenlijst van de VVD: Ger Biermans, Fred de Graaf, Niek Ketting, Cees van den Oosten, Elsabe Kalsbeek-Schimmelpenninck van der Oye en Jan van Heukelum. LPF'er Rob Hessing kreeg meer stemmen dan zijn lijsttrekker Bob Smalhout, nadat de laatste al voor de verkiezingen bekendmaakte niet in de senaat te willen plaatsnemen.
Bronnen
Noten
|