Diana de Wolff

De Wolff bezocht een openbare lagere school in Soest, om vervolgens tussen 1971 en 1977 het Stedelijk Gymnasium Johan van Oldenbarnevelt van Amersfoort te doorlopen. Tussen 1977 en 1982 studeerde ze rechten aan de Universiteit Utrecht waar zij zich specialiseerde in strafrecht. Tussen 1983 en 1993 werkte zij als advocaat en procureur in Arnhem. Tussen 1993 en 1998 werkte ze als beleidsmedewerker. In 1999 promoveerde ze in de rechtsgeleerdheid op "De arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd". In 1998 keerde ze terug naar de advocatuur bij Stadhouders Advocaten te Utrecht. Daar houdt zij zich bezig met arbeidsrecht en sociale zekerheidsrecht

In 1999 werd De Wolff lid van de Eerste Kamer voor GroenLinks. Ze was woordvoerder justitie. Als een van vijf principiële republikeinen van GroenLinks die meenden dat nooit een wetsvoorstel mocht worden gesteund waarmee het continueren van de monarchie werd bevorderd, stemde ze in 2001 tegen het huwelijk van prins Constantijn en Laurentien Brinkhorst.[1] In 2003 werd ze lijsttrekker en fractievoorzitter. In 2007 stelde zij zich niet herkiesbaar. De Wolff is vanaf 2002 tevens raadsheer-plaatsvervanger bij het Gerechtshof 's-Hertogenbosch. Sinds 2004 is ze daarnaast lid van de commissie van beroep van Pensioenfonds Zorg en Welzijn.