Douwe Dabbert

Douwe Dabbert is een klein kabouterachtig mannetje. Hij heeft een toverknapzak geërfd van zijn grootvader, die zoals Douwe het zelf zegt 'een beetje toveren kon.' De knapzak bevat altijd net datgene wat Douwe nodig heeft, maar wanneer een ander de zak doorzoekt is deze doorgaans leeg, of bevat hij zaken als modder en zand.

Prinses Pauline is de verwende prinses die in het eerste album voorkomt. Aanvankelijk speelt zij de hoofdrol in het verhaal, maar naderhand wordt zij verdrongen door Douwe Dabbert, die op de dertiende pagina ten tonele komt. Verder komt ze voor in een van de vertellingen in het laatste album.

Ludo Lafhart is een schurk met zwarte golvende haren en een sikje. Zijn doel is om met behulp van gemene streken zo snel mogelijk rijk te worden. Samen met zijn domme knecht Knudde komt hij voor in De verwende prinses, Het verborgen dierenrijk en Het monster van het Mistmeer. Het is Douwe Dabbert die steeds een stokje steekt voor hun kwade plannen.

De heks Wredulia, die voorkomt in De poort naar oost (1978) en De schacht naar noord (1979), stuurt Douwe tot twee maal toe op een schier onmogelijke missie. Haar bedoelingen zijn ondubbelzinnig duidelijk: ze wil de absolute macht. Onder de vloer van haar hutje diep in het bos leidt een onderaardse grot naar alle windstreken.

Terwijl Douwe op de Noordpool is, ontmoet hij daar vreemd genoeg een dodo. Hij ontdekt gaandeweg dat het dier naar hetzelfde op zoek is als hij, namelijk een dodo-ei. Nadat het ei in handen van Wredulia valt en door haar wordt vernietigd, gaat het tweetal op zoek naar een vrouwtje voor Dodo. Dodo komt voor in De schacht naar noord (1979) en De weg naar west (1980).

Berendsz en Knielsen komen voor in De zee naar zuid. Ze zijn een hebberig tweetal, die als zeemannen meevaren op een Hollands vrachtschip. Nadat ze Douwe Dabbert, die op zoek is naar de weg terug naar huis vanuit Afrika, goudstukken uit zijn knapzak zien halen, zijn ze ervan overtuigd dat ze hem moeten achtervolgen en bestelen om snel rijk te worden.

Douwe Dabbert ontmoet Pief voor het eerst in Het flodderwerk van Pief. Pief woont in een voor gewone mensen onzichtbare wereld waar het heel gewoon is te "fliffen"; een manier van toveren waarbij door het bewegen van de vingers dingen en situaties zomaar veranderd kunnen worden. Helaas heeft Pief het fliffen nog niet goed onder de knie, dit tot grote ergernis van zijn vader, de tovenaar Socratof. Douwe Dabbert komt Pief in latere verhalen regelmatig weer tegen.

Pief heeft verder nog een neefje en een nichtje (Domoli en Kijfje), kinderen van zijn oom Balthasof. Uiteraard zijn ook zij tovenaarskinderen. Kijfje, de oudste, is een mager, sprietig, enigszins kattig maar ook slim meisje. Domoli, de jongste, is een dik jongetje dat alleen maar aan eten kan denken en ook vaak voor zichzelf taartjes e.d. flift. Zoals het broers en zussen betaamt, kibbelen ze regelmatig. Zij komen samen met Pief voor in de albums 12, 16 en 18 t/m 21.

Net als alle andere tovenaars hebben Pief, Kijfje en Domoli uitzonderlijk lange levens. Alle kinderen zijn reeds enkele eeuwen oud, maar ogen en gedragen zich niet ouder dan tieners. In de albums 18 t/m 21 gaan ze tien jaar uit logeren bij bevriende tovenaars zodat ze wat volwassener kunnen worden, en moet Douwe hen ophalen. Domoli vertrekt tien jaar naar Rusland, Pief naar Japan, en Kijfje naar Amerika. Pief is na afloop inderdaad een stuk volwassener en heeft zelfs een vriendinnetje.

In totaal zijn er 33 verhalen van Douwe Dabbert in de Donald Duck gepubliceerd.[1]

De complete reeks is (wordt) uitgebracht in vier uitvoeringen:

• In softcover én hardcover door uitgeverij Oberon / Big Balloon.
• In luxe-uitvoering in cassette door uitgeverij Lekturama.
• In zéér luxe, zeer gelimiteerde uitvoering door uitgeverij Barabas. In deze reeks verschijnen de verhalen in zwart-wit. De serie is gestart in 2013 en het project loopt nog een aantal jaren.
• In softcover én hardcover door uitgeverij Don Lawrence Collection. Het is de bedoeling om ook in deze reeks alle verhalen uit te brengen. De kaften zijn wat bijgewerkt en de inkleuringen zijn vernieuwd. Daarnaast zijn in de hardcover versies enkele bladzijden toegevoegd met daarin achtergrond informatie over de totstandkoming van het betreffende verhaal.

Daarnaast zijn verschillende verhalen verschenen in bloemlezingen. Alle verhalen die in Donald Duck zijn verschenen, zijn in de albumreeks opgenomen. Slechts één verhaal van drie pagina's, Hoe wordt een strip gemaakt - Douwe Dabbert vertelt, is niet in de reeks opgenomen. Dit korte verhaal is wel gepubliceerd in de boeken Leer striptekenen met: Avro Wordt Vervolgd Club en Wordt Vervolgd ‘presenteert’ (beide uit 1985).