Dille

Het kruid speelt een belangrijke rol in de keukens van de Scandinavische en Baltische landen, Duitsland, Polen en Rusland. Dille wordt niet meegekookt en niet gecombineerd met andere kruiden, omdat het dan zijn smaak verliest. Dille wordt gebruikt in soepen en sauzen. Ook gaat verse dille bijzonder goed samen met zalm en andere vis. Het gedroogde dillezaad wordt gebruikt voor het wecken of inleggen van komkommers en augurken. Ook kan er azijn mee worden gearomatiseerd.[1]

Dille kan het beste ter plaatse worden gezaaid, omdat het kruid zich bijna niet laat verplanten. Dit komt door het pinachtig wortelgestel. De beste zaaiperiode is april–mei, de optimale afstand tussen de zaadjes is 30 cm. De zaden zullen na twee weken ontkiemen. Om ongestoorde groei te bevorderen kunnen de planten het best worden uitgedund op 20 cm. Volgens de biologische zaaitabel die wordt gehanteerd bij de biologische methode van tuinieren kan het zaaien van dille tussen tuinbonen goede afweer geven tegen zwarte luis op de bonen.

Dille is rijk aan vitamine C. Thee getrokken van dillezaadjes kan een (licht) slaapverwekkend effect hebben en kan daardoor een goede nachtrust bevorderen. Door het gebruik van dille kan ook de vorming van overtollig darmgas worden tegengaan, zodat men minder last kan hebben van winderigheid.

In de handel zijn verschillende cultivars verkrijgbaar zoals:

• Anethum graveolens 'Bouquet'
• Anethum graveolens 'Fernleaf'
• Anethum graveolens 'Mammoth'
• Anethum 'Vierling'

en ook de ondersoort

• Anethum graveolens subsp. sowa

De dille is waardplant voor onder meer Eupithecia trisignaria en de koninginnenpage (Papilio machaon).

• 
• 
• 
  Zaden

• Dille (Anethum graveolens) op SoortenBank.nl (gebaseerd op de Heukels²³, dit is de voorlaatste uitgave)
• Dille (Anethum graveolens), verspreiding in Nederland, volgens de verspreidingsatlas van de Nationale Databank Flora en Fauna.
• Praktische informatie over het kweken en het gebruik van dille