César Azpilicueta
César Azpilicueta Tanco (Pamplona, 28 augustus 1989) is een Spaans voetballer die doorgaans als rechtsback speelt. Hij verruilde Olympique Marseille in augustus 2012 voor Chelsea. Azpilicueta debuteerde in 2013 in het Spaans voetbalelftal.
César Azpilicueta
| ||||||||
Azpilicueta spelend voor Chelsea, oktober 2015. | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | César Azpilicueta Tanco | |||||||
Bijnaam | Azpi, Dave | |||||||
Geboortedatum | 28 augustus 1989 | |||||||
Geboorteplaats | Pamplona, | |||||||
Lengte | 178 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Rechtsback | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ||||||||
Rugnummer | 28 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2022 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 2 januari 2020 | ||||||||
** Bijgewerkt op 2 januari 2020 | ||||||||
|
Clubcarrière
César Azpilicueta begon zijn jeugdcarrière bij CA Osasuna, uit zijn geboortestad, waar hij alle jeugdelftallen doorliep. Azpilicueta maakte zijn Primera División- en tevens profdebuut op 8 april 2007 in de met 2–0 verloren wedstrijd tegen Real Madrid. Hij was toen nog jeugdspeler van Osasuna. Azpilicueta begon zijn loopbaan als middenvelder.
In het seizoen 2007/08 brak hij door. Door veel blessureleed in de verdediging van de club werd hij opgesteld als rechtsachter. Deze positie behield hij voor de rest van zijn dagen bij Osasuna. Op 21 juni 2010 bevestigde het Franse Olympique Marseille dat er een akkoord was bereikt met Osasuna voor de transfer van Azpilicueta voor de som van €7,5 miljoen. Een week later bevestigde de Navarrees het akkoord met de Franse kampioen en dat de transfersom opliep tot €9,5 miljoen. Azpilicueta maakte op 7 augustus 2010 zijn debuut met een basisplaats bij de Franse kampioen. Hij kon niet vermijden dat zijn team met 1–2 verloor van SM Caen. In zijn Champions Leaguedebuut tegen Spartak Moskou maakte hij het enige doelpunt van de partij, wel in zijn eigen doel. Op 10 november 2010 maakte Azpilicueta zijn allereerste doelpunt in het voordeel van OM. In de Coupe de la Ligue scoorde hij de beslissende 2–1 tegen AS Monaco. Net voor de winterstop raakte hij voor de rest van het seizoen uit met een enkelblessure. In het seizoen 2011/12 kreeg hij opnieuw een basisplaats.
Azpilicueta tekende in augustus 2012 een contract bij Chelsea, dat acht miljoen euro voor hem betaalde.[1] Daar moest hij de concurrentie aangaan met Branislav Ivanović. In zijn eerste seizoen in Londen kreeg hij een basisplaats, al stelde Rafael Benítez in topwedstrijden soms Ivanović op voor meer defensieve zekerheid.
Clubstatistieken
Seizoen | Club | Competitie | Wed. | Goals |
---|---|---|---|---|
2006/07 | CA Osasuna | 1 | 0 | |
2007/08 | 29 | 0 | ||
2008/09 | 36 | 0 | ||
2009/10 | 33 | 0 | ||
2010/11 | Olympique Marseille | 15 | 0 | |
2011/12 | 30 | 1 | ||
2012/13 | 2 | 0 | ||
Chelsea | 27 | 0 | ||
2013/14 | 29 | 0 | ||
2014/15 | 29 | 0 | ||
2015/16 | 37 | 2 | ||
2016/17 | 38 | 1 | ||
2017/18 | 37 | 2 | ||
2018/19 | 38 | 1 | ||
2019/20 | 19 | 1 | ||
Totaal | 400 | 8 |
Bijgewerkt tot en met 2 januari 2020
Interlandcarrière
Azpilicueta speelde in in alle jeugdelftallen van zijn land. Zo werd hij in 2007 Europees kampioen met het Spaans elftal –19 op het Europees kampioenschap. Hij speelde ook in 2009 op het EK –21 en werd opnieuw Europees kampioen met de Spaanse –21 op het Europees kampioenschap in 2011 in Denemarken.
De toenmalige Spaanse bondscoach Vicente del Bosque nam Azpilicueta op 11 mei 2010 op in een dertigkoppige voorselectie voor hete wereldkampioenschap voetbal 2010. Uiteindelijk werd hij niet opgeroepen. Azpilicueta nam wel met het Spaans olympisch voetbalelftal onder leiding van bondscoach Luis Milla deel aan de Olympische Spelen 2012 van 2012 in Londen.
Azpilicueta werd begin 2013 door bondscoach Del Bosque opgeroepen voor het Spaans voetbalelftal en maakte op 6 februari zijn debuut in een vriendschappelijke interland tegen Uruguay. Hij speelde de hele wedstrijd.[2] In juni werd hij opgenomen in de Spaanse selectie voor de FIFA Confederations Cup 2013, waar hij twee wedstrijden speelde, waarvan een de finale tegen Brazilië. De wedstrijd werd verloren met 3–0. Azpilicueta speelde op het wereldkampioenschap voetbal 2014 mee in twee groepswedstrijden, waaronder het openingsduel tegen Nederland (1–5 verlies).[3] Op 17 mei 2016 werd hij opgenomen in de Spaanse selectie voor het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk.[4] Spanje werd in de achtste finale uitgeschakeld door Italië (2–0).
Azpilicueta maakte eveneens deel uit van de Spaanse selectie, die onder leiding van interim-bondscoach Fernando Hierro in 2018 deelnam aan de WK-eindronde in Rusland. Daar wist de ploeg niet te overtuigen; in groep B werd gelijkgespeeld tegen Portugal (3-3) en Marokko (2-2). Spanje won in de poulefase alleen van Iran (1-0). In de achtste finales trokken de Zuid-Europeanen vervolgens in de strafschoppenreeks aan het kortste eind in het duel met gastland Rusland (3-4), nadat beide teams in de reguliere speeltijd plus verlenging op 1-1 waren blijven steken. Koke en Iago Aspas misten voor Spanje vanaf elf meter, oog in oog met de Russische doelman Igor Akinfejev. Azpilicueta kwam niet in actie tijdens het toernooi.
Interlands van César Azpilicueta voor | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Soort wedstrijd | Doelpunten |
Als speler bij | |||||
1. | 6 februari 2013 | 1 – 3 | Vriendschappelijk | ||
2. | 8 juni 2013 | 1 – 2 | Vriendschappelijk | ||
3. | 20 juni 2013 | 0 – 10 | Confederations Cup | ||
4. | 30 juni 2013 | 3 – 0 | Confederations Cup | ||
5. | 5 maart 2014 | 1 – 0 | Vriendschappelijk | ||
6. | 30 mei 2014 | 2 – 0 | Vriendschappelijk | ||
7. | 13 juni 2014 | 1 – 5 | WK 2014 | ||
8. | 18 juni 2014 | 2 – 0 | WK 2014 | ||
9. | 4 september 2014 | 1 – 0 | Vriendschappelijk | ||
10. | 18 november 2014 | 0 – 1 | Vriendschappelijk | ||
11. | 12 oktober 2015 | 0 – 1 | Kwalificatie EK 2016 | ||
12. | 13 november 2015 | 2 – 0 | Vriendschappelijk | ||
13. | 24 maart 2016 | 1 – 1 | Vriendschappelijk | ||
14. | 29 mei 2016 | 1 – 3 | Vriendschappelijk | ||
15. | 1 juni 2016 | 1 – 6 | Vriendschappelijk | ||
16. | 17 juni 2016 | 3 – 0 | EK 2016 |
Bijgewerkt op 28 juni 2016.[5]
Erelijst
Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Coupe de la Ligue | 2x | 2010/11, 2011/12 | ||
Trophée des Champions | 2x | 2010, 2011 | ||
UEFA Europa League | 2x | 2012/13, 2018/19 | ||
Kampioen Premier League | 2x | 2014/15, 2016/17 | ||
FA Cup | 1x | 2017/18 | ||
League Cup | 1x | 2014/15 | ||
Europees kampioen –21 | 1x | 2011 | ||
Europees kampioen –19 | 1x | 2007 |
Zie ook
- Lijst van Premier League-winnaars
- Lijst van spelers van Chelsea FC
- Lijst van spelers van Olympique Marseille
Bronnen, noten en/of referenties
|
Chelsea – seizoen 2019/20 | ||
---|---|---|
1 Arrizabalaga ·
2 Rüdiger ·
3 Alonso ·
4 Christensen ·
5 Jorginho ·
7 Kanté ·
8 Barkley ·
9 Abraham ·
10 Willian ·
11 Pedro ·
12 Loftus-Cheek ·
13 Caballero ·
15 Zouma ·
17 Kovačić ·
18 Giroud ·
19 Mount ·
20 Hudson-Odoi ·
22 Pulisic ·
23 Batshuayi ·
24 James ·
28 Azpilicueta |
Spaans voetbalelftal – WK 2018 | ||
---|---|---|
1 De Gea ·
2 Carvajal ·
3 Piqué ·
4 Nacho ·
5 Busquets ·
6 Iniesta ·
7 Saúl ·
8 Koke ·
9 Rodrigo ·
10 Thiago ·
11 Vázquez ·
12 Odriozola ·
13 Arrizabalaga ·
14 Azpilicueta ·
15 Ramos |