Blackbird (The Beatles)

De inspiratie voor de tekst van Blackbird kwam volgens McCartney van de oplopende spanningen door de protesten van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging tegen de rassenscheiding in de Verenigde Staten.[1] Waar bandlid John Lennon waarschijnlijk veel directer zou hebben verwezen naar deze problematiek, gebruikte McCartney de 'blackbird' als metafoor voor een zwarte vrouw, om haar te bemoedigen.[1] In het nummer is op de achtergrond een licht getik te horen, afkomstig van het tikken van McCartneys voet op de maat, dat refereert aan het marcheren van de Afro-Amerikanen.

Voor de muziek liet McCartney zich naar eigen zeggen inspireren door de Bourrée uit de suite in e-kleine terts voor luit BWV 996 van Johann Sebastian Bach. In hun jeugd hadden McCartney en George Harrison dit stuk leren spelen op hun gitaren.

Op 11 juni 1968 nam Paul McCartney Blackbird op in studio twee van de Abbey Road Studios in Londen. Omdat George Harrison en Ringo Starr op dat moment in de Verenigde Staten waren, en John Lennon in studio drie Revolution 9 aan het opnemen was, is McCartney de enige Beatle die te horen is in het nummer. Het nummer werd in 32 takes opgenomen. McCartney bespeelde een Martin D 28 akoestische gitaar en zong de tekst van het nummer. Anders dan vaak wordt beweerd, zou het getik op de achtergrond niet het geluid van een metronoom zijn, maar het tikken van McCartney's voet, dat door technicus Geoff Emerick apart werd opgenomen. Aan take 32 werden tijdens het mixen geluiden van een zingende merel toegevoegd uit het geluidsarchief van Abbey Road.[2] De mono opname van het nummer bevat andere vogelopnamen dan de stereo-versie.

• Paul McCartney - akoestische gitaar, zang, voetgetik