Benoît Cosnefroy

In 2015 werd Cosnefroy onder meer tweede in een etappe van de Ronde van de Isard en vijftiende in de Ruota d'Oro. In 2016 werd hij dertiende in de Circuito del Porto, zesde in het eindklassement van de Ronde van Rhône-Alpes Isère en vijfde in de Ronde van Bern. Mede door deze resultaten mocht hij vanaf half augustus stage lopen bij AG2R La Mondiale. Tijdens die stageperiode werd hij tweede op het nationale kampioenschap op de weg, achter Paul Ourselin en vierde in de wegwedstrijd op het Europese kampioenschap.

In 2017 won Cosnefroy, een maand nadat hij veertiende was geworden in de Ronde van Vlaanderen voor beloften, de tweede etappe van de Ronde van Rhône-Alpes Isère door met een voorsprong van vijf seconden op het peloton solo als eerste te finishen. Later die maand werd hij zesde in zowel de Ronde van Bern als de Grote Prijs van Plumelec. Eind juli werd Cosnefroy prof bij AG2R La Mondiale. Zijn debuut maakte hij in de Polynormande, waar hij op plek 63 eindigde. Zijn eerste profoverwinning volgde in september, toen hij in de GP van Isbergues de sprint-à-deux won van Pierre Gouault. Vijf dagen later won hij in het Noorse Bergen de wegwedstrijd voor beloften op het wereldkampioenschap, voor Lennard Kämna. Zijn seizoen sloot hij af met een dertiende plaats in de Chrono des Nations.

• 2016 – AG2R La Mondiale (stagiair vanaf 15-8)
• 2017 – AG2R La Mondiale (vanaf 28-7)
• 2018 – AG2R La Mondiale
• 2019 – AG2R La Mondiale
• 2020 – AG2R La Mondiale

Zie de categorie Benoît Cosnefroy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.