Bengalen (volk)

De Bengalen zijn een volk in Zuid-Azië. Het kerngebied waar de Bengalen wonen, ligt waar de rivier de Brahmaputra samen met de Ganges een delta vormt. De bevolking is verdeeld over twee gebieden: Bangladesh en de deelstaat West-Bengalen. In beide gebieden heersen grote gebreken, echter niet aan water en mensen. Bangladesh met meer dan 165 miljoen inwoners in 2018[1] is een van de dichtstbevolkte landen ter wereld. West-Bengalen is met zeventig miljoen inwoners de dichtstbevolkste staat van India. Het Bengaals is de op vijf na meest gesproken taal op aarde.

Bengalen.

In 1947 werd de provincie Bengalen bij de deling van India opgesplitst in een Indiaas en een Pakistaans deel. Uiteindelijk verklaarde het toenmalige Oost-Pakistan zich onafhankelijk, en in 1971 werd de staat Bangladesh uitgeroepen. De scheiding van de beide Bengaalse gebieden vond plaats op religieuze gronden, niet op etnische, want alle inwoners van het gebied spreken Bengaals en beschouwen zichzelf als Bengalen. De bewoners van het Indiase West-Bengalen zijn bijna allemaal hindoe. Bangladesh herbergt de grootste concentratie moslims ter wereld.

De twee gebieden hebben een gemeenschappelijke geschiedenis en delen ook successen zoals de 19^de-eeuwse opleving van de literatuur, de muziek en de kunsten. Hun taal, die tot de Indo-Europese groep behoort heeft een rijke literatuur opgeleverd. De werken van Rabindranath Tagore, de geliefde dichter die in 1913 de Nobelprijs voor de Literatuur won, worden nog altijd gelezen door zowel moslims als hindoes. De dichter en toneel schrijver Kazi Nazrul Islam 'de stem van het Bengaals nationalisme', werd de held van de arme boeren. Zijn politiek-historische toneelstukken en verhalen gaven de onderdrukte moslims hoop.

Grote steden als Calcutta en Dhaka hebben veel inwoners, maar de meeste mensen wonen in dorpen. In het noorden zijn wel heuvels, maar verder leven de Bengalen in een waterwereld waar vissers, kooplui en boeren hun bestaan bijeensprokkelen tussen ondiepe inhammen, kwetsbare eilandjes en verschuivende tongen. Hoewel de jaarlijkse overstromingen de bodem vruchtbaar maken, eisen ze ook veel levens.