Ben-Hur (1925)

Met een budget tussen de vier en zes miljoen dollar is Ben-Hur de duurste stomme film ooit gemaakt.

Ben-Hur was voordat de film verscheen al een groot succes als roman en als toneelstuk. In 1922, twee jaar na de laatste opvoering van het toneelstuk, verkreeg de Goldwyn Company de filmrechten op Ben-Hur. De producer van het toneelstuk, Abraham Erlanger, vroeg een hoge prijs voor deze rechten.

De opnames begonnen in Italië in 1923, en duurden in totaal twee jaar. Dit vanwege de lastige scènes en een aantal ongelukken op de set. De opnames werden voltooid in Hollywood. Tijdens de productie stapte de originele regisseur op, en werden een aantal acteurs vervangen zodat sommige scènes opnieuw moesten worden gefilmd. Dit zorgde mede voor de hoge productiekosten.

De film werd groots aangeprezen, met onder andere leuzen "de film die elke christen gezien moet hebben!" De film bracht uiteindelijk negen miljoen dollar op, maar vanwege de hoge productiekosten en de deal die gemaakt was met Erlanger over de verdeling van de opbrengst maakten dat MGM verlies draaide op de film.

De opnames van de wagenracescène verliepen moeizaam, vooral omdat Meyer vond dat de wagenrenners te langzaam en voorzichtig bewogen. Daarom besloot hij er een echte race van te maken, met 100 dollar prijzengeld voor de winnaar. Bij de opnames vond een zware crash plaats, die ook in de film is verwerkt. Dit ongeluk plus een ander fataal ongeluk maakten dat de regels over filmen en veiligheid op een filmset flink werden aangescherpt. In totaal werd er 60960 meter aan film gefilmd voor de wagenracescène, wat na de montage werd teruggebracht naar 229 meter.[1] De scène diende onder andere als basis voor dezelfde scène uit de verfilming uit 1959.

In 1931 werden er muziek en geluidseffecten toegevoegd aan de film. De muziek werd gecomponeerd door William Axt en David Mendoza.

De film onderging in de loop der jaren meerdere veranderingen. Zo werden de technicolorscènes vervangen door zwart-witscènes. De originele scènes werden lange tijd als verloren beschouwd, tot ze werden teruggevonden in de jaren 80 door Turner Entertainment. De beelden doken op in een Tsjechisch filmarchief.

De versie van de film die nu in omloop is, is de door Turner herstelde versie. Deze is weer zoals bij de originele première in 1925.