Bellaire (België)

Bellaire behoorde vanouds tot het Karolingische Domein van Jupille, en werd in de 11e eeuw door de Duitse keizer verkocht aan de bisschop van Verdun, welke het in 1266 verkocht aan het Sint-Lambertuskapittel te Luik, om in 1276 toe te vallen aan de bisschoppelijke tafel van Luik. In de 17e en 18e eeuw gaf de Prinsbisschop van Luik de heerlijkheid Bellaire herhaaldelijk uit.

Bellaire was aanvankelijk onderdeel van de parochie van Jupille en bezat voor het eind van de 15e eeuw al een kapel, een hospitaal en een kluis. In 1835 werd Bellaire verheven tot zelfstandige parochie.

• De Onze-Lieve-Vrouw Visitatiekerk van 1726.

Bellaire ligt in de vallei van de Ri des Moulins, aan de rand van het Land van Herve, op een hoogte van ongeveer 200 meter.

Jupille-sur-Meuse, Queue-du-Bois, Wandre, Beyne-Heusay

Zie de categorie Bellaire (Belgium) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.