Antonio Tajani

Antonio Tajani (Rome, 4 augustus 1953) is een Italiaans politicus. Hij was van 17 januari 2017 tot 3 juli 2019 voorzitter van het Europees Parlement. Van 1 juli 2014 tot zijn verkiezing als voorzitter was hij al een van de veertien vicevoorzitters en als zodanig lid van het Bureau.[1] Tussen mei 2008 en juni 2014 was Tajani Europees commissaris, eerst belast met Transport in de commissie-Barroso I, daarna met Industrie en Ondernemerschap in de commissie-Barroso II. In beide gevallen was hij tevens vicevoorzitter. Tajani is lid van Forza Italia (EVP).

Antonio Tajani
Tajani op een congres van de Europese Volkspartij, 2006
Geboren4 augustus 1953
Rome, Italië
Politieke partijUMI (jaren 1970)
Forza Italia (1994–2009)
PdL (2009–2013)
Forza Italia (sinds 2013)
BeroepPoliticus
Voorzitter Europees Parlement
Aangetreden17 januari 2017
Einde termijn3 juli 2019
VoorgangerMartin Schulz
OpvolgerDavid Sassoli
Lid Europees Parlement
Huidige functie
Aangetreden1 juli 2014
Europees commissaris belast met Industrie en Ondernemerschap
(tevens vicevoorzitter)
Aangetreden9 februari 2010
Einde termijn30 juni 2014
PresidentJosé Manuel Barroso
VoorgangerGünter Verheugen
OpvolgerFerdinando Nelli Feroci
Europees commissaris belast met Vervoer
(tevens vicevoorzitter)
Aangetreden9 mei 2008
Einde termijn9 februari 2010
PresidentJosé Manuel Barroso
VoorgangerJacques Barrot
OpvolgerSiim Kallas
Lid Europees Parlement
Aangetreden19 juli 1994
Einde termijn8 mei 2008
Portaal    Politiek

Opleiding en vroege carrière

Hij studeerde rechten aan de Universiteit Sapienza Rome, en was actief in de pers en de media.

Sinds 1994 was hij een Italiaans volksvertegenwoordiger in het Europees Parlement en sinds 2001 is hij lid van de gemeenteraad van Rome.

Europese Commissie

Hij was sinds 9 mei 2008 vicevoorzitter in de commissie-Barroso I en commissaris voor Transport. Hij volgde Franco Frattini op als commissaris, nadat deze op 8 mei van dat jaar ontslag genomen had en minister van Buitenlandse Zaken onder Silvio Berlusconi werd. Hij kreeg het bevoegdheidspakket van Frans commissaris Jacques Barrot.

Na de Europese verkiezingen 2009 werd Tajani opnieuw de Italiaanse eurocommissaris, nu in de tweede commissie Barroso, die op 10 februari 2010 aantrad. Ditmaal was hij belast met de portefeuille Industrie en Ondernemerschap. Tajani werd, vanwege zijn verkiezing tot lid van het Europees Parlement, op 1 juli 2014 als commissaris opgevolgd door Ferdinando Nelli Feroci, kort voor het einde van het mandaat van de commissie-Barroso II.

Tweede periode Europees Parlement

Op 1 juli 2014 begon Tajani aan zijn tweede periode in het Europees Parlement. Hij werd verkozen tot een van de veertien vicevoorzitters, belast met onder andere conciliatie en de LUX-prijs. Op 13 december verkoos de EVP Tajani tot haar kandidaat voor het voorzitterschap van het Europees Parlement, als opvolger van Martin Schulz.[2] Hij won de verkiezing op 17 januari 2017 van Gianni Pittella, met 351 tegen 282 stemmen in de vierde stemronde.[3] Op 3 juli 2019 werd hij opgevolgd door David Sassoli. Tajani had zichzelf niet opnieuw verkiesbaar gesteld.[4]

Zie de categorie Antonio Tajani van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
F. (Franco) Frattini		 Italiaans eurocommissaris
2008–2014		 Opvolger:
F. (Ferdinando) Nelli Feroci
Voorganger:
Martin Schulz		 Voorzitter van het Europees Parlement
2017–2019		 Opvolger:
David Sassoli
Europese Commissie (2009-2014: commissie-Barroso II)

Joaquín Almunia · László Andor · Catherine Ashton · Michel Barnier · José Manuel Barroso · Tonio Borg (vanaf 28 november 2012) · Dacian Cioloş · John Dalli (tot 16 oktober 2012) · María Damanáki · Jacek Dominik (sinds 16 juli 2014) · Štefan Füle · Karel De Gucht · Máire Geoghegan-Quinn · Kristalina Georgieva · Johannes Hahn · Connie Hedegaard · Siim Kallas · Jyrki Katainen (sinds 16 juli 2014) · Neelie Kroes · Janusz Lewandowski (tot 1 juli 2014) · Cecilia Malmström · Neven Mimica · Ferdinando Nelli Feroci (sinds 16 juli 2014) · Günther Oettinger · Andris Piebalgs · Janez Potočnik · Viviane Reding (tot 1 juli 2014) · Olli Rehn (tot 1 juli 2014) · Martine Reicherts (sinds 16 juli 2014) · Maroš Šefčovič · Algirdas Šemeta · Antonio Tajani (tot 1 juli 2014) · Androulla Vassiliou

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.