Siim Kallas
Siim Kallas (Tallinn, 2 oktober 1948) was van 2004 tot 2014 de eerste Europees commissaris namens Estland.
Siim Kallas
| ||||
Geboren | 22 oktober 1948 Tallinn, Estland | |||
Politieke partij | Eesti Reformierakond | |||
Partner | Peter Kellner | |||
(tevens vicevoorzitter) | ||||
Aangetreden | 9 februari 2010 | |||
Einde termijn | 1 november 2014 | |||
President | José Manuel Barroso | |||
Voorganger | Antonio Tajani | |||
Opvolger | Violeta Bulc | |||
Aangetreden | 22 november 2004 | |||
Einde termijn | 9 februari 2010 | |||
President | José Manuel Barroso | |||
Voorganger | Neil Kinnock (Administratieve hervorming) | |||
Opvolger | Maroš Šefčovič (Institutioneel Beleid en Ambtelijk Beheer) Algirdas Šemeta (Belastingen en Douane, Toezicht en Fraudebestrijding) | |||
(samen met Joaquín Almunia) | ||||
Aangetreden | 1 mei 2004 | |||
Einde termijn | 22 november 2004 | |||
President | Romano Prodi | |||
Voorganger | Pedro Solbes | |||
Opvolger | Joaquín Almunia | |||
Aangetreden | 28 januari 2002 | |||
Einde termijn | 18 april 2003 | |||
President | Arnold Rüütel | |||
Voorganger | Mart Laar | |||
Opvolger | Juhan Parts | |||
Aangetreden | 9 november 1995 | |||
Einde termijn | 21 november 1996 | |||
Premier | Tiit Vähi | |||
Voorganger | Riivo Sinijärv | |||
Opvolger | Toomas Hendrik Ilves | |||
|
Loopbaan
Kallas was van 1991 tot 1995 president van de Centrale Bank van Estland (Eesti Pank). Hij was in deze periode verantwoordelijk voor de succesvolle introductie van de Estische kroon. Zijn loopbaan als politicus begon in 1995, toen hij de liberale Hervormingspartij (Reformierakond) oprichtte. Namens deze partij was hij van 1995 tot 1996 minister van Buitenlandse Zaken onder Tiit Vähi, van 1996 tot 1999 parlementslid en van 1999 tot 2002 minister van Financiën onder Mart Laar, die hij op 28 januari 2002 als minister-president opvolgde. Hij zou deze functie tot 10 april 2003 bekleden.
Bij de toetreding van Estland tot de Europese Unie op 1 mei 2004 werd Kallas Europees commissaris zonder portefeuille. Op 1 november van dat jaar werd hij een van de vijf vicevoorzitters van de Europese commissie-Barroso I en commissaris voor administratieve zaken, audit en fraudebestrijding. In de commissie-Barroso II kreeg hij de portefeuille Transport.
Op 1 november 2014 werd hij als Estisch eurocommissaris opgevolgd door Andrus Ansip. Zijn portefeuille werd overgenomen door Violeta Bulc.
Beknopt carrièreoverzicht
- 1991 - 1995: president van de Bank van Estland
- 1995 - 1996: minister van Buitenlandse Zaken van Estland
- 1999 - 2002: minister van Financiën van Estland
- 2002 - 2003: premier van Estland
- 1 mei 2004 - 31 oktober 2004: Europees commissaris
- 1 november 2004 - 2009: vicevoorzitter van de Europese Commissie
- 2010 - 2014: Europees commissaris voor Transport
Persoonlijk leven
Siim Kallas is de vader van politica en partijgenote Kaja Kallas. Hij besloot zich in 2014 niet herkiesbaar te stellen omdat zijn dochter aankondigde deel te nemen aan de Europese verkiezingen en hij haar wilde steunen.[1]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|
Europese Commissie (2009-2014: commissie-Barroso II) | |
---|---|
Joaquín Almunia · László Andor · Catherine Ashton · Michel Barnier · José Manuel Barroso · Tonio Borg (vanaf 28 november 2012) · Dacian Cioloş · John Dalli (tot 16 oktober 2012) · María Damanáki · Jacek Dominik (sinds 16 juli 2014) · Štefan Füle · Karel De Gucht · Máire Geoghegan-Quinn · Kristalina Georgieva · Johannes Hahn · Connie Hedegaard · Siim Kallas · Jyrki Katainen (sinds 16 juli 2014) · Neelie Kroes · Janusz Lewandowski (tot 1 juli 2014) · Cecilia Malmström · Neven Mimica · Ferdinando Nelli Feroci (sinds 16 juli 2014) · Günther Oettinger · Andris Piebalgs · Janez Potočnik · Viviane Reding (tot 1 juli 2014) · Olli Rehn (tot 1 juli 2014) · Martine Reicherts (sinds 16 juli 2014) · Maroš Šefčovič · Algirdas Šemeta · Antonio Tajani (tot 1 juli 2014) · Androulla Vassiliou |
Zie de categorie Siim Kallas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |