Aichi D3A

De Aichi D3A (Japans: 愛知99式艦上爆撃機, Aichi-kyū-kyū-shiki-kanjō-bakugeki-ki), geallieerde codenaam Val, was een Japanse duikbommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog die in 1938 werd ontworpen door Aichi. Het was in het begin van de oorlog de belangrijkste duikbommenwerper van de Japanse Keizerlijke Marineluchtmacht die vanaf vliegdekschepen kon worden gelanceerd en speelde daarom een belangrijke rol tijdens Pearl Harbor.

Aichi D3A
Algemeen
RolDuikbommenwerper
Bemanning2
Status
Eerste vluchtjanuari 1938
Aantal gebouwd1486
(470 D3A1)
(1016 D3A2)
GebruikJapan (1940-1945)
Afmetingen
Lengte10,2 m
Hoogte3,85 m
Spanwijdte14,37 m
Vleugeloppervlak34,90 
Gewicht
Leeggewicht2408 kg
Startgewicht3650 kg
Krachtbron
Motor(en)1 x Mitubishi Kinsei 44 radiaalmotor
Vermogen798 kW
Prestaties
Topsnelheid427 km/u
Actieradius1472 km
Dienstplafond9300 m
Bewapening
Boordgeschut3x7,7 mm Type 97 machinegeweren
Bommen1x 250 kg of 2x 60 kg
Portaal    Luchtvaart

Ontwikkeling

De Aichi was bedoeld om de D1A dubbeldekkers van de Japanse luchtmacht te vervangen. Het ontwerp was gebaseerd op de Duitse He-70 met zijn ellipsvormige vleugels. De romp leek veel op de Zero, maar was veel stijver om de krachten te weerstaan tijdens duikvluchten. Het toestel vloog relatief langzaam, zodat het niet nodig was het landingsgestel intrekbaar te maken.

Het eerste prototype vloog in januari 1938 maar de vliegeigenschappen vielen in eerste instantie tegen. Het motorvermogen was te gering en het toestel was instabiel tijdens ruime bochten. Ook de duikremmen vibreerden heftig wanneer de snelheid boven de 370 km/u kwam. Het ontwerp werd hierop aangepast en werd als D3A1 besteld in december 1939.

De motor was een Mitsubishi MK8 Kinsei 44 van 1000 pk. De bewapening bestond uit twee 7,7-mm mitrailleurs plus 170 kg bommen (140 kg bij Pearl Harbor). De snelheid bedroeg 435 km p/u op 2500 m. Het plafond bedroeg 10.400 m. Actieradius 2030 km. Gewicht leeg 1325 kg en beladen 2010 kg. Hun spanwijdte bedroeg 15,54 m bij een lengte van 11,02 m.

Operaties

In de eerste tien maanden van de oorlog nam het toestel deel aan alle belangrijke aanvallen vanaf vliegdekschepen. Ze brachten soms aanzienlijke schade aan de Amerikaanse kruisers en vliegdekschepen. Ook werden de toestellen vanwege hun wendbaarheid soms ingezet als jachtvliegtuigen.

Bij Pearl Harbor werd het slagschip USS Arizona door Aichi's getroffen. De Britse slagschepen HMS Repulse en HMS Prince of Wales volgden drie dagen later nabij Malakka.

Later, in de zeeslagen van de Koraalzee en bij Midway, brachten ze de USS Lexington zware schade toe in de Koraalzee (die later zonk). Tevens troffen ze de USS Yorktown en de torpedojager USS Hammann.

Tegen de Amerikaanse Grumman F4F Wildcats en andere jagers waren ze echter niet opgewassen. Hun landingsgestel kon niet ingeklapt worden zoals bij andere vliegtuigen. Door de uitgestoken wielen werd de Aichi afgeremd in zijn snelheid.

Na de introductie van de Yokosuka D4Y Suisei werden de D3A's ingezet vanaf landbases of kleinere vliegdekschepen en daarna geleidelijk uitgerangeerd tot lesvliegtuig. In het laatste jaar van de oorlog werden de toestellen gebruikt voor kamikazemissies.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Aichi D3A op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.