Adrien Petit

In 2008 won Petit bij de junioren een rit in de Keizer der Juniores. Hiermee trad hij in de voetsporen van onder andere Edvald Boasson Hagen en Peter Kennaugh. In 2009 zette hij de stap naar de beloften. In 2010 won hij zijn eerste UCI-koers, dit in de Ronde van Normandië. In Forges-les-Eaux won hij na 198 kilometer de spurt voor Fabien Bacquet. Ook werd hij derde in het nationaal beloftenkampioenschap, dit achter Geoffrey Soupe en Thomas Damuseau. Door deze goede resultaten werd hij in augustus aangetrokken als stagiair bij Cofidis. Het jaar nadien tekende hij zijn eerste contract, bij dezelfde ploeg. Op het einde van dat seizoen reed hij bij de beloften het WK. Op het vlakke parcours te Kopenhagen zette hij ploegmaat Arnaud Démare perfect af, waarna Démare won en Petit zelf tweede werd.

Zijn eerst profzege boekte hij begin 2013. In de Ronde van Gabon won hij de vierde rit in de spurt voor Andrea Palini. Het daaropvolgende seizoen boekte hij zijn grootse overwinning tot hier toe. In de Tro Bro Léon reed hij in de slotfase samen met landgenoot Flavien Dassonville weg uit de kopgroep. In de spurt troefde hij Dassonville af. In het daaropvolgende seizoen behaalde Petit in het klassieke voorjaar niet de gewenste resultaten. Wel won hij in juni de proloog in de Ronde van Luxemburg.

• 2010 – Cofidis, le Crédit en Ligne (stagiair vanaf 1-8)
• 2011 – Cofidis, le Crédit en Ligne
• 2012 – Cofidis, le Crédit en Ligne
• 2013 – Cofidis, Solutions Crédits
• 2014 – Cofidis, Solutions Crédits
• 2015 – Cofidis, Solutions Crédits
• 2016 – Direct Énergie
• 2017 – Direct Énergie
• 2018 – Direct Énergie
• 2019 – Direct Énergie

Zie de categorie Adrien Petit van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.