Adam en Eva

God plaatste Adam en Eva in de Hof van Eden (het aards Paradijs), en vertelde hen dat zij het fruit van alle bomen in de tuin konden eten, behalve het fruit van de boom van de kennis van goed en kwaad. Zij leefden gelukkig tot een slang (in de christelijke interpretatie Satan, de duivel) Eva verleidde om de "verboden vrucht" (traditioneel als appel uitgelegd, maar dat staat er niet) te eten. Zij at ervan, en gaf het fruit ook aan Adam, die er ook van at. Zij werden zich op dat moment onmiddellijk bewust van hun naaktheid en gingen zich ervoor schamen.

Na de ongehoorzaamheid van Adam en Eva leidde God hen weg uit de Hof van Eden, waar de boom des levens stond. Nu ze kennis hadden gekregen van goed en van kwaad, verhinderde God dat Adam en Eva nog langer van die boom zouden kunnen eten en daardoor eeuwig zouden kunnen leven. Aldus deed de dood zijn intrede. "Stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren", sprak God tot hen.

Na te zijn verdreven uit de Hof van Eden moest Adam in hun levensonderhoud voorzien en baarde Eva kinderen. Drie zoons worden bij name genoemd: Kaïn en Abel en daarna Seth. Zo werden Adam en Eva de ouders van het mensdom.

De zonde van Adam en Eva en het daaruit voortvloeiend verlies van de gunst van God en hun plezierig verblijf in het Paradijs staat bekend als de zondeval.

Volgens sommige Joodse tradities liggen Adam en Eva in de Grot van Machpela begraven in de omgeving van Hebron. Volgens sommige islamitische bronnen bevindt Eva's graf zich in de Saoedische havenstad Djedda.

In Genesis 4 worden Kaïn, Abel en Set genoemd als kinderen van Adam en Eva. In een van de pseudepigrafen van de Bijbel, het Boek der Jubileeën, worden negen kinderen van Adam en Eva genoemd, waaronder dochters met namen als Azûrâ, Awân, Lebuda en Qelimath. Azûrâ werd de vrouw van Seth en Awân de vrouw van Kaïn.

De groene namen staan niet in Genesis maar in het pseudepigrafe boek der Jubileeën.

• Lilith

Zie de categorie Adam and Eve van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.