ördek

Turks

Woordafbreking
  • ör·dek
enkelvoud meervoud
nominatief   ördek     ördekler  
genitief   ördeğin     ördeklerin  
datief   ördeğe     ördeklere  
accusatief   ördeği     ördekleri  
locatief   ördekte     ördeklerde  
ablatief   ördekten     ördeklerden  

Zelfstandig naamwoord

ördek

  1. (dierkunde) (vogels) eend
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.