woonruimte

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • woon·ruim·te
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord woonruimte woonruimtes
woonruimten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

woonruimte v

  1. (bouwkunde) kamer of huis waarin je kunt wonen
    • De studenten waren hard op zoek naar nieuwe woonruimte. 
    • Bejaarden hebben vaak een aangepaste woonruimte nodig. 
    • 'Weet je wel hoe moeilijk het is om in Parijs woonruimte te vinden?' [1] 

Gangbaarheid

  • Het woord woonruimte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

  1. Sandes, David De wondermethode 2006 ISBN 9044509543 pagina 37
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.