wilde
Nederlands
Zelfstandig naamwoord
wilde m
- iemand zonder beschaving
- Het is weinig beleefd mensen voor wilden uit te maken.
Vertalingen
1. iemand zonder beschaving
Werkwoord
vervoeging van |
---|
willen |
wilde
- enkelvoud verleden tijd van willen
- Ik wilde.
- Jij wilde.
- Hij, zij, het wilde.
- Ik wilde.
Gangbaarheid
- Het woord wilde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wilde' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.